مزامیر 78
| قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید. | 1 |
“A psalm of Asaph.” Give ear, O my people, to my instruction! Incline your ears to the words of my mouth!
| زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم. | 2 |
I will open my mouth in a psalm; I will utter sayings of ancient times.
| می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم. | 3 |
What we have heard and learned, And our fathers have told us,
| اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است. | 4 |
We will not hide from their children; Showing to the generation to come the praises of Jehovah, His might, and the wonders he hath wrought.
| خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند | 5 |
For he appointed statutes in Jacob, And established a law in Israel, Which he commanded our fathers To make known to their children;
| و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد. | 6 |
So that the generation to come might know them; The children, which should be born, and rise up, Who should declare them to their children;
| به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند. | 7 |
That they might put their trust in God, And not forget his deeds, But keep his commandments;
| در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند. | 8 |
And might not be, like their forefathers, A stubborn and rebellious generation, —A generation whose heart was not fixed upon God, And whose spirit was not steadfast toward the Almighty.
| افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند. | 9 |
The children of Ephraim were like armed bowmen, Who turn their backs in the day of battle.
| آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند. | 10 |
They kept not the covenant of God, And refused to walk in his law;
| کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند، | 11 |
And forgot his mighty deeds, And the wonders he had shown them.
| کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود. | 12 |
Marvellous things did he in the sight of their fathers, In the land of Egypt, in the field of Zoan.
| خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند. | 13 |
He divided the sea, and caused them to pass through; Yea, he made the waters to stand as a heap.
| بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش! | 14 |
By day he led them by a cloud, And all the night by a light of fire.
| در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد. | 15 |
He clave the rocks in the wilderness, And gave them drink, as from the great deep.
| بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت! | 16 |
From the rock he brought flowing streams, And made water to run down like rivers.
| ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند. | 17 |
Yet still they sinned against him, And provoked the Most High in the desert.
| آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند. | 18 |
They tempted God in their hearts, By asking food for their delight.
| حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟ | 19 |
Yea, they spake against God, and said, “Can God spread a table in the wilderness?
| درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟» | 20 |
Behold! he smote the rock, and the water flowed, And streams gushed forth: Is he also able to give bread? Can he provide flesh for his people?”
| خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید، | 21 |
When, therefore, the LORD heard this, he was wroth: So a fire was kindled against Jacob, And anger arose against Israel.
| زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد. | 22 |
Because they believed not in God, And trusted not in his aid.
| با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود | 23 |
Yet he had commanded the clouds above, And had opened the doors of heaven;
| و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند. | 24 |
And had rained down upon them manna for food, And had given them the corn of heaven.
| بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود. | 25 |
Every one ate the food of princes; He sent them bread to the full.
| سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد | 26 |
Then he caused a strong wind to blow in the heavens, And by his power he brought a south wind;
| تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند. | 27 |
He rained down flesh upon them as dust, And feathered fowls as the sand of the sea.
| پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند. | 28 |
He caused them to fall in the midst of their camp, Round about their habitations.
| پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد. | 29 |
So they did eat, and were filled; For he gave them their own desire.
| اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود، | 30 |
Their desire was not yet satisfied, And their meat was yet in their mouths,
| غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت. | 31 |
When the wrath of God came upon them, And slew their strong men, And smote down the chosen men of Israel.
| با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند. | 32 |
For all this they sinned still, And put no trust in his wondrous works.
| بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند. | 33 |
Therefore he consumed their days in vanity, And their years in sudden destruction.
| هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند | 34 |
When he slew them, they sought him; They returned, and sought earnestly for God;
| و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است. | 35 |
And remembered that God was their rock, And the Most High their redeemer.
| اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند. | 36 |
But they only flattered him with their mouths, And spake falsely to him with their tongues.
| دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند. | 37 |
For their hearts were not true to him, Nor were they steadfast in his covenant.
| اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید، | 38 |
Yet, being full of compassion, he forgave their iniquity, And would not utterly destroy them; Often he restrained his indignation, And stirred not up all his anger.
| زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست. | 39 |
He remembered that they were but flesh, —A breath, that passeth and cometh not back.
| بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند. | 40 |
How often did they provoke him in the wilderness! How often did they anger him in the desert!
| بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند. | 41 |
Again and again they tempted God, And offended the Holy One of Israel.
| قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند. | 42 |
They remembered not his hand, Nor the day when he delivered them from the enemy;
| بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند. | 43 |
What signs he had wrought in Egypt, And what wonders in the fields of Zoan.
| در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند. | 44 |
He turned their rivers into blood, So that they could not drink of their streams.
| انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد. | 45 |
He sent amongst them flies, which devoured them, And frogs, which destroyed them.
| محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد. | 46 |
He gave also their fruits to the caterpillar, And their labor to the locust.
| تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد. | 47 |
He destroyed their vines with hail, And their sycamore-trees with frost.
| رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد. | 48 |
He also gave up their cattle to hail, And their flocks to hot thunderbolts.
| او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد. | 49 |
He sent against them the fierceness of his anger, Wrath, indignation, and woe, —A host of angels of evil.
| او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت. | 50 |
He made a way for his anger, He spared them not from death, But gave up their lives to the pestilence.
| همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت. | 51 |
He smote all the firstborn in Egypt; The first-fruits of their strength in the tents of Ham.
| آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد. | 52 |
But he led forth his own people like sheep, And guided them like a flock in the wilderness.
| ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند. | 53 |
He led them on safely, so that they feared not, While the sea overwhelmed their enemies.
| سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود. | 54 |
He brought them to his own sacred border, Even to this mountain which his right hand had gained.
| ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند. | 55 |
He cast out the nations before them, And divided their land by a measuring-line, as an inheritance, And caused the tribes of Israel to dwell in their tents.
| اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند. | 56 |
Yet they tempted and provoked God, the Most High, And kept not his statutes;
| مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند. | 57 |
Like their fathers they were faithless, and turned back; They turned aside, like a deceitful bow.
| بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند. | 58 |
They provoked his anger by their high places, And stirred up his jealousy by their graven images.
| وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد. | 59 |
God saw this, and was wroth, And greatly abhorred Israel;
| خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد | 60 |
So that he forsook the habitation at Shiloh, The tabernacle where he dwelt among men,
| و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد. | 61 |
And delivered his strength into captivity, And his glory into the hand of the enemy.
| بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد. | 62 |
His own people he gave up to the sword, And was wroth with his own inheritance.
| جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند. | 63 |
Fire consumed their young men, And their maidens did not bewail them.
| کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند. | 64 |
Their priests fell by the sword, And their widows made no lamentation.
| سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست. | 65 |
But at length the Lord awaked as from sleep, As a hero who had been overpowered by wine;
| دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت. | 66 |
He smote his enemies, and drove them back, And covered them with everlasting disgrace.
| او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود | 67 |
Yet he rejected the tents of Joseph, And chose not the tribe of Ephraim;
| اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید. | 68 |
But chose the tribe of Judah, The Mount Zion which he loved;
| در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود. | 69 |
Where he built, like the heavens, his sanctuary; Like the earth, which he hath established for ever.
| سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید. | 70 |
And he chose David, his servant, And took him from the sheepfolds;
| او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود. | 71 |
From tending the suckling ewes he brought him To feed Jacob his people, And Israel his inheritance.
| داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد. | 72 |
He fed them with an upright heart, And guided them with skilful hands.
