مزامیر 78

1 قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.

Vyučující, Azafovi. Pozoruj, lide můj, zákona mého, nakloňte uší svých k slovům úst mých.

2 زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.

Otevru v podobenství ústa svá, vypravovati budu přípovídky starobylé.

3 می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.

Co jsme slýchali i poznali, a co nám otcové naši vypravovali,

4 اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.

Nezatajíme toho před syny jejich, kteříž budoucím potomkům svým vypravovati budou chvály Hospodinovy, ano i moc jeho a divné skutky jeho, kteréž činil.

5 خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند

Neboť jest vyzdvihl svědectví v Jákobovi, a zákon vydal v Izraeli, což přikázal otcům našim, aby v známost uvodili synům svým,

6 و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.

Aby to poznal věk potomní, synové, kteříž se zroditi měli, a ti povstanouce, aby vypravovali dítkám svým,

7 به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.

Aby pokládali v Bohu naději svou, a nezapomínali se na skutky Boha silného, ale ostříhali přikázaní jeho,

8 در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.

Aby nebývali jako otcové jejich, pokolení zpurné a protivné, národ, kterýž nenapravil srdce svého, a nebyl věrný Bohu silnému duch jeho.

9 افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.

Jako synové Efraim zbrojní, ač uměle z lučiště stříleli, však v čas boje zpět se obrátili,

10 آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.

Nebo neostříhali smlouvy Boží, a v zákoně jeho zpěčovali se choditi.

11 کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،

Zapomenuli se na činy jeho, a na divné skutky jeho, kteréž jim ukázal.

12 کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.

Před otci jejich činil divy v zemi Egyptské, na poli Soan.

13 خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.

Rozdělil moře, a převedl je; učinil, aby stály vody jako hromada.

14 بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!

Vedl je ve dne v oblace, a každé noci v jasném ohni.

15 در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.

Protrhl skály na poušti, a napájel je jako z propastí velikých.

16 بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!

Vyvedl potoky z skály, a učinil, aby vody tekly jako řeky.

17 ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.

A však vždy přičíněli hříchů proti němu, a popouzeli Nejvyššího na poušti.

18 آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.

A pokoušeli Boha silného v srdci svém, žádajíce pokrmu podlé líbosti své.

19 حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟

A mluvili proti Bohu, řkouce: Zdaliž bude moci Bůh silný připraviti stůl na této poušti?

20 درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»

Aj, udeřilť jest v skálu, a tekly vody, a řeky se rozvodnily. Zdali také bude moci dáti chleba? Zdali nastrojí masa lidu svému?

21 خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،

A protož uslyšav Hospodin, rozhněval se, a oheň zažžen jest proti Jákobovi, a prchlivost vstoupila na Izraele,

22 زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.

Proto že se nedověřili Bohu, a neměli naděje v spasení jeho,

23 با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود

Ačkoli rozkázal oblakům shůry, a průduchy nebeské otevřel,

24 و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.

A dštil na ně mannou ku pokrmu, a obilé nebeské dával jim.

25 بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.

Chléb mocných jedl člověk, seslal jim pokrmů do sytosti.

26 سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد

Obrátil vítr východní u povětří, a přivedl mocí svou vítr polední.

27 تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.

I dštil na ně masem jako prachem, a ptactvem pernatým jako pískem mořským.

28 پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.

Spustil je do prostřed vojska jejich, a všudy vůkol stanů jejich.

29 پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.

I jedli, a nasyceni jsou hojně, a dal jim to, čehož žádali.

30 اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،

Ještě nevyplnili žádosti své, ještě pokrm byl v ústech jejich,

31 غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.

A v tom prchlivost Boží připadla na ně, a zbil tučné jejich, a přední Izraelské porazil.

32 با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.

S tím se vším vždy ještě hřešili, a nevěřili předivným skutkům jeho.

33 بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.

A protož dopustil na ně, že marně skonali dny své, a léta svá s chvátáním.

34 هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند

Když je hubil, jestliže ho hledali, a zase k Bohu silnému hned na úsvitě se navraceli,

35 و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.

Rozpomínajíce se na to, že Bůh byl skála jejich, a Bůh silný nejvyšší vykupitel jejich:

36 اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.

(Ačkoli mu s pochlebenstvím mluvili ústy svými, a jazykem svým lhali jemu.

37 دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.

A srdce jejich nebylo upřímé před ním, aniž se věrně měli v smlouvě jeho),

38 اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،

On jsa milosrdný, odpouštěl nepravosti jejich, a nezahladil jich; častokrát odvracel hněv svůj, a nevzbuzoval vší zůřivosti své.

39 زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.

Nebo pamatoval, že jsou tělo, vítr, kterýž odchází, a nenavracuje se zase.

40 بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.

Kolikrát jsou ho dráždili na poušti, a k bolesti přivodili na pustinách.

41 بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.

Týž i týž navracujíce se, pokoušeli Boha silného, a svatému Izraelskému cíle vyměřovali.

42 قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.

Nepamatovali na moc jeho, a na ten den, v kterémž je vysvobodil z ssoužení,

43 بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.

Když činil v Egyptě znamení svá, a zázraky své na poli Soan,

44 در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.

Když obrátil v krev řeky a potoky jejich, tak že jich píti nemohli.

45 انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.

Dopustil na ně směsici žížal, aby je žraly, a žáby, aby je hubily.

46 محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.

A dal chroustům úrody jejich, a úsilí jejich kobylkám.

47 تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.

Stloukl krupami réví jejich, a stromy fíkové jejich ledem.

48 رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.

Vydal krupobití na hovada jejich, a na dobytek jejich uhlí řeřavé.

49 او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.

Poslal na ně prchlivost hněvu svého, rozpálení, zůřivost i ssoužení, dopustiv na ně anděly zlé.

50 او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.

Uprostrannil stezku prchlivosti své, neuchoval od smrti duše jejich, ano i na hovada jejich mor dopustil.

51 همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.

A pobil všecko prvorozené v Egyptě, prvotiny síly v staních Chamových.

52 آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.

Ale lid svůj vyvedl jako ovce, a vodil se s nimi jako s stádem po poušti.

53 ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.

Vodil je v bezpečnosti, tak že nestrašili, nepřátely pak jejich přikrylo moře,

54 سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.

Až je přivedl ku pomezí svatosti své, na horu tu, kteréž dobyla pravice jeho.

55 ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.

Vyhnav před tváří jejich národy, způsobil to, aby jim na provazec dědictví jejich přišli, a aby přebývala v staních jejich pokolení Izraelská.

56 اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.

Však vždy předce pokoušeli a dráždili Boha nejvyššího, a svědectví jeho neostříhali.

57 مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.

Ale zpět odšedše, převráceně činili, jako i předkové jejich; uchýlili se jako mylné lučiště.

58 بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.

Nebo popouzeli ho výsostmi svými, a rytinami svými k horlení přivedli jej.

59 وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.

Slyšel Bůh, a rozhněval se, a u velikou ošklivost vzal Izraele,

60 خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد

Tak že opustiv příbytek v Sílo, stánek, kterýž postavil mezi lidmi,

61 و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.

Vydal v zajetí sílu svou, a slávu svou v ruce nepřítele.

62 بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.

Dal pod meč lid svůj, a na dědictví své se rozhněval.

63 جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.

Mládence jeho sežral oheň, a panny jeho nebyly chváleny.

64 کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.

Kněží jejich od meče padli, a vdovy jejich neplakaly.

65 سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.

Potom pak procítil Pán jako ze sna, jako silný rek, kterýž po víně sobě vykřikuje.

66 دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.

A ranil nepřátely své po zadu, a u věčné pohanění je vydal.

67 او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود

Ačkoli pak pohrdl stánkem Jozefovým, a pokolení Efraimova nevyvolil,

68 اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.

Však vyvolil pokolení Judovo, horu Sion, kterouž zamiloval.

69 در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.

A vystavěl sobě, jako hrad vysoký, svatyni svou, jako zemi, kterouž utvrdil na věky.

70 سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.

A vyvolil Davida služebníka svého, vzav jej od chlévů stáda.

71 او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.

Když chodil za ovcemi březími, zavedl jej, aby pásl Jákoba, lid jeho, a Izraele, dědictví jeho.

72 داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.

Kterýž pásl je v upřímnosti srdce svého, a zvláštní opatrností rukou svých vodil je.