مزامیر 77

1 برای رهبر سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. با صدایی بلند به سوی خدا فریاد برمی‌آورم! به سوی خدا فریاد برمی‌آورم تا صدای مرا بشنود.

Al Músico principal: para Jeduthún: Salmo de Asaph. CON mi voz clamé á Dios, á Dios clamé, y él me escuchará.

2 به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت.

Al Señor busqué en el día de mi angustia: mi mal corría de noche, y no cesaba: mi alma rehusaba consuelo.

3 خدا را به یاد می‌آورم و از حسرت می‌نالم. به فکر فرو می‌روم و پریشان می‌شوم.

Acordábame de Dios, y gritaba: quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah)

4 او نمی‌گذارد خواب بچشمانم بیاید. از شدت ناراحتی نمی‌توانم حرف بزنم.

Tenías los párpados de mis ojos: estaba yo quebrantado, y no hablaba.

5 به روزهای گذشته فکر می‌کنم، به سالهایی که پشت سر نهاده‌ام می‌اندیشم.

Consideraba los días desde el principio, los años de los siglos.

6 تمام شب را در تفکر می‌گذرانم و از خود می‌پرسم:

Acordábame de mis canciones de noche; meditaba con mi corazón, y mi espíritu inquiría.

7 «آیا خداوند مرا برای همیشه ترک کرده است؟ آیا او دیگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟

¿Desechará el Señor para siempre, y no volverá más á amar?

8 آیا دیگر هرگز به من محبت نخواهد کرد؟ آیا دیگر هرگز به قول خود وفا نخواهد کرد؟

¿Hase acabado para siempre su misericordia? ¿hase acabado la palabra suya para generación y generación?

9 آیا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش کرده است؟ آیا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟»

¿Ha olvidado Dios el tener misericordia? ¿ha encerrado con ira sus piedades? (Selah)

10 سپس به خود می‌گویم: «این از ضعف من است که چنین فکر می‌کنم. پس سالهایی را که دست خداوند قادر متعال در کار بوده است به یاد خواهم آورد.»

Y dije: Enfermedad mía es esta; [traeré pues á la memoria] los años de la diestra del Altísimo.

11 بله، معجزات و کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است به یاد خواهم آورد

Acordaréme de las obras de JAH: sí, haré yo memoria de tus maravillas antiguas.

12 و در کارهای شگفت‌انگیز او تفکر خواهم کرد.

Y meditaré en todas tus obras, y hablaré de tus hechos.

13 ای خدا، تمام راههای تو پاک و بی‌عیب است! خدایی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد.

Oh Dios, en santidad es tu camino: ¿qué Dios grande como el Dios nuestro?

14 تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی و قدرت خود را بر قومها نمایان می‌سازی.

Tú eres el Dios que hace maravillas: tú hiciste notoria en los pueblos tu fortaleza.

15 با دست توانای خود بنی‌اسرائیل را رهانیدی.

Con tu brazo redimiste á tu pueblo, á los hijos de Jacob y de José. (Selah)

16 آبها وقتی تو را دیدند به عقب رفتند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

Viéronte las aguas, oh Dios; viéronte las aguas, temieron; y temblaron los abismos.

17 از ابرها باران بارید. در آسمان رعد و برق پدید آمد و تیرهای آتشین به هر سو جهید.

Las nubes echaron inundaciones de aguas; tronaron los cielos, y discurrieron tus rayos.

18 در میان گردباد صدای رعد شنیده شد و برق آسمان دنیا را روشن کرد. زمین تکان خورد و لرزید.

[Anduvo] en derredor el sonido de tus truenos; los relámpagos alumbraron el mundo; estremecióse y tembló la tierra.

19 از میان دریا جایی که هرگز به فکر کسی نمی‌رسید راهی پدید آوردی

En la mar fué tu camino, y tus sendas en las muchas aguas; y tus pisadas no fueron conocidas.

20 و مانند یک شبان، بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی.

Condujiste á tu pueblo como ovejas, por mano de Moisés y de Aarón.