مزامیر 77

1 برای رهبر سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. با صدایی بلند به سوی خدا فریاد برمی‌آورم! به سوی خدا فریاد برمی‌آورم تا صدای مرا بشنود.

Para el músico jefe. Para Jeduthun. Un salmo de Asaf. ¡Mi grito va a Dios! De hecho, clamo a Dios por ayuda, y que me escuche.

2 به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت.

En el día de mi angustia busqué al Señor. Mi mano se extendió en la noche, y no se cansó. Mi alma se negaba a ser consolada.

3 خدا را به یاد می‌آورم و از حسرت می‌نالم. به فکر فرو می‌روم و پریشان می‌شوم.

Me acuerdo de Dios y gimo. Me quejo, y mi espíritu está abrumado. (Selah)

4 او نمی‌گذارد خواب بچشمانم بیاید. از شدت ناراحتی نمی‌توانم حرف بزنم.

Mantienes mis párpados abiertos. Estoy tan preocupado que no puedo hablar.

5 به روزهای گذشته فکر می‌کنم، به سالهایی که پشت سر نهاده‌ام می‌اندیشم.

He considerado los días de antaño, los años de la antigüedad.

6 تمام شب را در تفکر می‌گذرانم و از خود می‌پرسم:

Recuerdo mi canción en la noche. Considero en mi propio corazón; mi espíritu indaga diligentemente:

7 «آیا خداوند مرا برای همیشه ترک کرده است؟ آیا او دیگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟

“¿Nos rechazará el Señor para siempre? ¿Ya no será favorable?

8 آیا دیگر هرگز به من محبت نخواهد کرد؟ آیا دیگر هرگز به قول خود وفا نخواهد کرد؟

¿Se ha desvanecido para siempre su amorosa bondad? ¿Falla su promesa por generaciones?

9 آیا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش کرده است؟ آیا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟»

¿Se ha olvidado Dios de ser bondadoso? ¿Acaso ha retenido su compasión por la ira?” (Selah)

10 سپس به خود می‌گویم: «این از ضعف من است که چنین فکر می‌کنم. پس سالهایی را که دست خداوند قادر متعال در کار بوده است به یاد خواهم آورد.»

Entonces pensé: “Voy a apelar a esto: los años de la mano derecha del Altísimo”.

11 بله، معجزات و کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است به یاد خواهم آورد

Recordaré los hechos de Yah; porque recordaré tus maravillas de antaño.

12 و در کارهای شگفت‌انگیز او تفکر خواهم کرد.

También meditaré en todo tu trabajo, y considera tus acciones.

13 ای خدا، تمام راههای تو پاک و بی‌عیب است! خدایی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد.

Tu camino, Dios, está en el santuario. ¿Qué dios es tan grande como Dios?

14 تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی و قدرت خود را بر قومها نمایان می‌سازی.

Tú eres el Dios que hace maravillas. Has dado a conocer tu fuerza entre los pueblos.

15 با دست توانای خود بنی‌اسرائیل را رهانیدی.

Has redimido a tu pueblo con tu brazo, los hijos de Jacob y José. (Selah)

16 آبها وقتی تو را دیدند به عقب رفتند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

Las aguas te vieron, Dios. Las aguas te vieron y se retorcieron. Las profundidades también se convulsionaron.

17 از ابرها باران بارید. در آسمان رعد و برق پدید آمد و تیرهای آتشین به هر سو جهید.

Las nubes derramaron agua. Los cielos resonaron con truenos. Sus flechas también parpadearon.

18 در میان گردباد صدای رعد شنیده شد و برق آسمان دنیا را روشن کرد. زمین تکان خورد و لرزید.

La voz de tu trueno estaba en el torbellino. Los relámpagos iluminaron el mundo. La tierra tembló y se estremeció.

19 از میان دریا جایی که هرگز به فکر کسی نمی‌رسید راهی پدید آوردی

Tu camino fue a través del mar, sus caminos a través de las grandes aguas. Tus pasos no se conocían.

20 و مانند یک شبان، بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی.

Guías a tu pueblo como un rebaño, por la mano de Moisés y Aarón.