مزامیر 77

1 برای رهبر سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. با صدایی بلند به سوی خدا فریاد برمی‌آورم! به سوی خدا فریاد برمی‌آورم تا صدای مرا بشنود.

В конец, о Идифуме, псалом Асафу. Гласом моим ко Господу воззвах, гласом моим к Богу, и внят ми.

2 به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت.

В день скорби моея Бога взысках рукама моима, нощию пред ним, и не прельщен бых: отвержеся утешитися душа моя.

3 خدا را به یاد می‌آورم و از حسرت می‌نالم. به فکر فرو می‌روم و پریشان می‌شوم.

Помянух Бога и возвеселихся, поглумляхся, и малодушствоваше дух мой.

4 او نمی‌گذارد خواب بچشمانم بیاید. از شدت ناراحتی نمی‌توانم حرف بزنم.

Предваристе стражбы очи мои: смятохся и не глаголах.

5 به روزهای گذشته فکر می‌کنم، به سالهایی که پشت سر نهاده‌ام می‌اندیشم.

Помыслих дни первыя, и лета вечная помянух, и поучахся:

6 تمام شب را در تفکر می‌گذرانم و از خود می‌پرسم:

нощию сердцем моим глумляхся, и тужаше дух мой:

7 «آیا خداوند مرا برای همیشه ترک کرده است؟ آیا او دیگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟

еда во веки отринет Господь и не приложит благоволити паки?

8 آیا دیگر هرگز به من محبت نخواهد کرد؟ آیا دیگر هرگز به قول خود وفا نخواهد کرد؟

Или до конца милость Свою отсечет, сконча глаголгол от рода в род?

9 آیا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش کرده است؟ آیا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟»

Еда забудет ущедрити Бог? Или удержит во гневе Своем щедроты Своя?

10 سپس به خود می‌گویم: «این از ضعف من است که چنین فکر می‌کنم. پس سالهایی را که دست خداوند قادر متعال در کار بوده است به یاد خواهم آورد.»

И рех: ныне начах, сия измена десницы Вышняго.

11 بله، معجزات و کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است به یاد خواهم آورد

Помянух дела Господня: яко помяну от начала чудеса Твоя,

12 و در کارهای شگفت‌انگیز او تفکر خواهم کرد.

и поучуся во всех делех Твоих, и в начинаниих Твоих поглумлюся.

13 ای خدا، تمام راههای تو پاک و بی‌عیب است! خدایی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد.

Боже, во святем путь Твой: кто Бог велий, яко Бог наш?

14 تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی و قدرت خود را بر قومها نمایان می‌سازی.

Ты еси Бог творяй чудеса: сказал еси в людех силу Твою,

15 با دست توانای خود بنی‌اسرائیل را رهانیدی.

избавил еси мышцею Твоею люди Твоя, сыны Иаковли и Иосифовы.

16 آبها وقتی تو را دیدند به عقب رفتند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

Видеша Тя воды, Боже, видеша Тя воды и убояшася: смятошася бездны.

17 از ابرها باران بارید. در آسمان رعد و برق پدید آمد و تیرهای آتشین به هر سو جهید.

Множество шума вод: глас даша облацы, ибо стрелы Твоя преходят.

18 در میان گردباد صدای رعد شنیده شد و برق آسمان دنیا را روشن کرد. زمین تکان خورد و لرزید.

Глас грома Твоего в колеси, осветиша молния твоя вселенную: подвижеся и трепетна бысть земля.

19 از میان دریا جایی که هرگز به فکر کسی نمی‌رسید راهی پدید آوردی

В мори путие Твои, и стези Твоя в водах многих, и следы Твои не познаются.

20 و مانند یک شبان، بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی.

Наставил еси яко овцы люди Твоя рукою Моисеовою и Ааронею.