مزامیر 77

1 برای رهبر سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. با صدایی بلند به سوی خدا فریاد برمی‌آورم! به سوی خدا فریاد برمی‌آورم تا صدای مرا بشنود.

(아삽의 시. 영장으로 여두둔의 법칙에 의지하여 한 노래) 내가 내 음성으로 하나님께 부르짖으리니 하나님께 내 음성으로 부르짖으면 내게 귀를 기울이시리로다

2 به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت.

나의 환난날에 내가 주를 찾았으며 밤에는 내 손을 들고 거두지 아니하였으며 내 영혼이 위로 받기를 거절하였도다

3 خدا را به یاد می‌آورم و از حسرت می‌نالم. به فکر فرو می‌روم و پریشان می‌شوم.

내가 하나님을 생각하고 불안하여 근심하니 내 심령이 상하도다 (셀라)

4 او نمی‌گذارد خواب بچشمانم بیاید. از شدت ناراحتی نمی‌توانم حرف بزنم.

주께서 나로 눈을 붙이지 못하게 하시니 내가 괴로워 말할 수 없나이다

5 به روزهای گذشته فکر می‌کنم، به سالهایی که پشت سر نهاده‌ام می‌اندیشم.

내가 옛날 곧 이전 해를 생각하였사오며

6 تمام شب را در تفکر می‌گذرانم و از خود می‌پرسم:

밤에 한 나의 노래를 기억하여 마음에 묵상하며 심령이 궁구하기를

7 «آیا خداوند مرا برای همیشه ترک کرده است؟ آیا او دیگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟

주께서 영원히 버리실까, 다시는 은혜를 베풀지 아니하실까

8 آیا دیگر هرگز به من محبت نخواهد کرد؟ آیا دیگر هرگز به قول خود وفا نخواهد کرد؟

그 인자하심이 길이 다하였는가, 그 허락을 영구히 폐하셨는가

9 آیا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش کرده است؟ آیا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟»

하나님이 은혜 베푸심을 잊으셨는가, 노하심으로 그 긍휼을 막으셨는가 하였나이다(셀라)

10 سپس به خود می‌گویم: «این از ضعف من است که چنین فکر می‌کنم. پس سالهایی را که دست خداوند قادر متعال در کار بوده است به یاد خواهم آورد.»

또 내가 말하기를 이는 나의 연약함이라 지존자의 오른손의 해

11 بله، معجزات و کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است به یاد خواهم آورد

곧 여호와의 옛적 기사를 기억하여 그 행하신 일을 진술하리이다

12 و در کارهای شگفت‌انگیز او تفکر خواهم کرد.

또 주의 모든 일을 묵상하며 주의 행사를 깊이 생각하리이다

13 ای خدا، تمام راههای تو پاک و بی‌عیب است! خدایی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد.

하나님이여, 주의 도는 극히 거룩하시오니 하나님과 같이 큰 신이 누구오니이까

14 تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی و قدرت خود را بر قومها نمایان می‌سازی.

주는 기사를 행하신 하나님이시라 민족들 중에 주의 능력을 알으시고

15 با دست توانای خود بنی‌اسرائیل را رهانیدی.

주의 팔로 주의 백성 곧 야곱과 요셉의 자손을 구속하셨나이다 (셀라)

16 آبها وقتی تو را دیدند به عقب رفتند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

하나님이여, 물들이 주를 보았나이다 물들이 주를 보고 두려워하며 깊음도 진동하였고

17 از ابرها باران بارید. در آسمان رعد و برق پدید آمد و تیرهای آتشین به هر سو جهید.

구름이 물을 쏟고 궁창이 소리를 발하며 주의 살도 날아 나갔나이다

18 در میان گردباد صدای رعد شنیده شد و برق آسمان دنیا را روشن کرد. زمین تکان خورد و لرزید.

회리바람 중에 주의 우뢰의 소리가 있으며 번개가 세계를 비취며 땅이 흔들리고 움직였나이다

19 از میان دریا جایی که هرگز به فکر کسی نمی‌رسید راهی پدید آوردی

주의 길이 바다에 있었고 주의 첩경이 큰 물에 있었으나 주의 종적을 알 수 없었나이다

20 و مانند یک شبان، بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی.

주의 백성을 무리양 같이 모세와 아론의 손으로 인도하셨나이다