مزامیر 77

1 برای رهبر سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. با صدایی بلند به سوی خدا فریاد برمی‌آورم! به سوی خدا فریاد برمی‌آورم تا صدای مرا بشنود.

Au chef de musique. Sur Jeduthun. D’Asaph. Psaume. Ma voix s’adresse à Dieu, et je crierai; ma voix s’adresse à Dieu, et il m’écoutera.

2 به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت.

Au jour de ma détresse j’ai cherché le Seigneur; ma main était étendue durant la nuit et ne se lassait point; mon âme refusait d’être consolée.

3 خدا را به یاد می‌آورم و از حسرت می‌نالم. به فکر فرو می‌روم و پریشان می‌شوم.

Je me souvenais de Dieu, et j’étais agité; je me lamentais, et mon esprit défaillait. (Sélah)

4 او نمی‌گذارد خواب بچشمانم بیاید. از شدت ناراحتی نمی‌توانم حرف بزنم.

Tu tiens ouvertes mes paupières; je suis inquiet, et je ne parle pas.

5 به روزهای گذشته فکر می‌کنم، به سالهایی که پشت سر نهاده‌ام می‌اندیشم.

Je pense aux jours d’autrefois, aux années des siècles passés.

6 تمام شب را در تفکر می‌گذرانم و از خود می‌پرسم:

Je me souviens, de nuit, de mon cantique; je médite en mon cœur, et mon esprit cherche diligemment.

7 «آیا خداوند مرا برای همیشه ترک کرده است؟ آیا او دیگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟

Le Seigneur rejettera-t-il pour toujours? et ne montrera-t-il plus sa faveur?

8 آیا دیگر هرگز به من محبت نخواهد کرد؟ آیا دیگر هرگز به قول خود وفا نخواهد کرد؟

Sa bonté a-t-elle cessé pour toujours? Sa parole a-t-elle pris fin de génération en génération?

9 آیا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش کرده است؟ آیا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟»

Dieu a-t-il oublié d’user de grâce? A-t-il enfermé ses miséricordes dans la colère? (Sélah)

10 سپس به خود می‌گویم: «این از ضعف من است که چنین فکر می‌کنم. پس سالهایی را که دست خداوند قادر متعال در کار بوده است به یاد خواهم آورد.»

Et je dis: C’est ici mon infirmité; – [je me souviendrai des] années de la droite du Très-haut,

11 بله، معجزات و کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است به یاد خواهم آورد

Je me souviendrai des œuvres de Jah; car je me souviendrai de tes merveilles d’autrefois,

12 و در کارهای شگفت‌انگیز او تفکر خواهم کرد.

Et je penserai à toute ton œuvre, et je méditerai tes actes.

13 ای خدا، تمام راههای تو پاک و بی‌عیب است! خدایی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد.

Ô Dieu! ta voie est dans le lieu saint. Où y a-t-il un dieu grand comme Dieu?

14 تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی و قدرت خود را بر قومها نمایان می‌سازی.

Toi, tu es le Dieu qui fais des merveilles; tu as fait connaître ta puissance parmi les peuples.

15 با دست توانای خود بنی‌اسرائیل را رهانیدی.

Tu as racheté par [ton] bras ton peuple, les fils de Jacob et de Joseph. (Sélah)

16 آبها وقتی تو را دیدند به عقب رفتند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

Les eaux t’ont vu, ô Dieu! les eaux t’ont vu, elles ont tremblé; les abîmes aussi se sont émus.

17 از ابرها باران بارید. در آسمان رعد و برق پدید آمد و تیرهای آتشین به هر سو جهید.

Les nuées ont versé des eaux, les nuages ont fait retentir une voix, et tes flèches se sont promenées.

18 در میان گردباد صدای رعد شنیده شد و برق آسمان دنیا را روشن کرد. زمین تکان خورد و لرزید.

La voix de ton tonnerre était dans le tourbillon, les éclairs ont illuminé le monde; la terre en a été émue et a tremblé.

19 از میان دریا جایی که هرگز به فکر کسی نمی‌رسید راهی پدید آوردی

Ta voie est dans la mer, et tes sentiers dans les grandes eaux; et tes traces ne sont pas connues.

20 و مانند یک شبان، بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی.

Tu as conduit ton peuple comme un troupeau, par la main de Moïse et d’Aaron.