مزامیر 77

1 برای رهبر سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. با صدایی بلند به سوی خدا فریاد برمی‌آورم! به سوی خدا فریاد برمی‌آورم تا صدای مرا بشنود.

“For the leader of the music of the Jeduthunites. A psalm of Asaph.” I call upon God; I cry aloud for help; I call upon God, that he would hear me!

2 به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت.

In the day of my trouble I seek the Lord; In the night is my hand stretched forth continually; My soul refuseth to be comforted.

3 خدا را به یاد می‌آورم و از حسرت می‌نالم. به فکر فرو می‌روم و پریشان می‌شوم.

I remember God, and am disquieted; I think of him, and my spirit is overwhelmed.

4 او نمی‌گذارد خواب بچشمانم بیاید. از شدت ناراحتی نمی‌توانم حرف بزنم.

Thou keepest mine eyelids from closing; I am distressed, so that I cannot speak!

5 به روزهای گذشته فکر می‌کنم، به سالهایی که پشت سر نهاده‌ام می‌اندیشم.

I think of the days of old, —The years of ancient times.

6 تمام شب را در تفکر می‌گذرانم و از خود می‌پرسم:

I call to remembrance my songs in the night; I meditate in my heart, And my spirit inquireth:

7 «آیا خداوند مرا برای همیشه ترک کرده است؟ آیا او دیگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟

Will the Lord be angry for ever? Will he be favorable no more?

8 آیا دیگر هرگز به من محبت نخواهد کرد؟ آیا دیگر هرگز به قول خود وفا نخواهد کرد؟

Is his mercy utterly withdrawn for ever? Doth his promise fail from generation to generation?

9 آیا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش کرده است؟ آیا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟»

Hath God forgotten to be gracious? Hath he in anger shut up his compassion?

10 سپس به خود می‌گویم: «این از ضعف من است که چنین فکر می‌کنم. پس سالهایی را که دست خداوند قادر متعال در کار بوده است به یاد خواهم آورد.»

Then I say, “This is mine affliction, A change in the right hand of the Most High.”

11 بله، معجزات و کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است به یاد خواهم آورد

I remember the deeds of Jehovah; I think of thy wonders of old.

12 و در کارهای شگفت‌انگیز او تفکر خواهم کرد.

I meditate on all thy works, And talk of thy doings.

13 ای خدا، تمام راههای تو پاک و بی‌عیب است! خدایی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد.

Thy ways, O God! are holy! Who so great a god as our God?

14 تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی و قدرت خود را بر قومها نمایان می‌سازی.

Thou art a God who doest wonders; Thou hast manifested thy power among the nations.

15 با دست توانای خود بنی‌اسرائیل را رهانیدی.

With thy strong arm thou didst redeem thy people, —The sons of Jacob and Joseph.

16 آبها وقتی تو را دیدند به عقب رفتند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

The waters saw thee, O God! The waters saw thee, and feared, And the deep trembled.

17 از ابرها باران بارید. در آسمان رعد و برق پدید آمد و تیرهای آتشین به هر سو جهید.

The clouds poured out water, The skies sent forth thunder, And thine arrows flew.

18 در میان گردباد صدای رعد شنیده شد و برق آسمان دنیا را روشن کرد. زمین تکان خورد و لرزید.

Thy thunder roared in the whirlwind; Thy lightning illumined the world; The earth trembled and shook.

19 از میان دریا جایی که هرگز به فکر کسی نمی‌رسید راهی پدید آوردی

Thy way was through the sea, And thy path through great waters; And thy footsteps could not be found.

20 و مانند یک شبان، بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی.

Thou didst lead thy people like a flock, By the hands of Moses and Aaron.