مزامیر 74
| قصیدۀ آساف. ای خدا، چرا برای همیشه ما را ترک کرده‌ای؟ چرا بر ما که گوسفندان مرتع تو هستیم خشمگین شده‌ای؟ | 1 |
A poem of Asaph why? O God have you rejected [us] to perpetuity does it smoke? anger your on [the] sheep of pasture your.
| قوم خود را که در زمان قدیم از اسارت بازخریدی، به یاد آور. تو ما را نجات دادی تا قوم خاص تو باشیم. شهر اورشلیم را که در آن ساکن بودی، به یاد آور. | 2 |
Remember congregation your - [which] you acquired antiquity [which] you redeemed [the] tribe of inheritance your [the] mountain of Zion which - you have dwelt on it.
| بر خرابه‌های شهر ما عبور کن و ببین دشمن چه بر سر خانهٔ تو آورده است! | 3 |
Lift up! footsteps your to [the] ruins of perpetuity everything he has done harm to [the] enemy in the sanctuary.
| دشمنانت در خانهٔ تو فریاد پیروزی سر دادند و پرچمشان را به اهتزاز درآوردند. | 4 |
They roared opposers your in [the] midst of appointed place your they set up signs their signs.
| مانند هیزم‌شکنانی که با تبرهای خود درختان جنگل را قطع می‌کنند، | 5 |
It was known like [one who] brings upwards in a thicket of tree[s] axes.
| تمام نقشهای تراشیده را با گرز و تبر خرد کردند | 6 |
(And now *Q(K)*) engravings its altogether with axe[s] and crowbars they struck!
| و خانهٔ مقدّس تو را به آتش کشیده با خاک یکسان نمودند. | 7 |
They sent in fire sanctuary your to the ground they profaned [the] dwelling place of name your.
| عبادتگاه‌های تو را در سراسر خاک اسرائیل به آتش کشیدند تا هیچ اثری از خداپرستی برجای نماند. | 8 |
They said in heart their let us oppress them altogether they burned all [the] appointed places of God in the land.
| هیچ نبی در میان ما نیست که بداند این وضع تا به کی ادامه می‌یابد تا ما را از آن خبر دهد. | 9 |
Signs our not we have seen there not still [is] a prophet and not [is] with us [one who] knows until when?
| ای خدا، تا به کی به دشمن اجازه می‌دهی به نام تو اهانت کند؟ | 10 |
Until when? O God will he taunt [the] opponent will he spurn? [the] enemy name your to perpetuity.
| چرا دست خود را عقب کشیده‌ای و به داد ما نمی‌رسی؟ دست راست خود را از گریبان خود بیرون آور و دشمنانمان را نابود کن. | 11 |
Why? do you draw back hand your and right [hand] your from [the] midst of (bosom your *Q(K)*) destroy.
| ای خدا، تو از قدیم پادشاه ما بوده‌ای و بارها ما را نجات داده‌ای. | 12 |
And God [has been] king my from antiquity [who] does salvation in [the] midst of the earth.
| تو دریا را به نیروی خود شکافتی، و سرهای هیولاهای دریا را شکستی. | 13 |
You you divided by strength your [the] sea you shattered [the] heads of sea monsters on the waters.
| سرهای لِویاتان را فروکوفتی، و آن را خوراک جانوران صحرا ساختی. | 14 |
You you crushed [the] heads of Leviathan you gave it food to a people to desert-dwellers.
| چشمه‌ها جاری ساختی تا قوم تو آب بنوشند و رود همیشه پر آب را خشک کردی تا از آن عبور کنند. | 15 |
You you broke open a spring and a torrent you you dried up rivers of ever-flowing.
| شب و روز را تو پدید آورده‌ای؛ خورشید و ماه را تو در آسمان قرار داده‌ای. | 16 |
[belongs] to You day also [belongs] to you night you you prepared a luminary and [the] sun.
| تمام نظم جهان از توست. تابستان و زمستان را تو به‌وجود آورده‌ای. | 17 |
You you established all [the] boundaries of [the] earth summer and winter you you formed them.
| ای خداوند، ببین چگونه دشمن به نام تو اهانت می‌کند. | 18 |
Remember this [the] enemy he taunted - O Yahweh and a people foolish they spurned name your.
| قوم ستمدیدهٔ خود را برای همیشه ترک نکن؛ کبوتر ضعیف خود را به چنگ پرندهٔ شکاری مسپار! | 19 |
May not you give to an animal [the] life of turtle-dove your [the] life of poor [people] your may not you forget to perpetuity.
| گوشه‌های تاریک سرزمین ما از ظلم پر شده است، عهدی را که با ما بسته‌ای به یاد آر. | 20 |
Pay attention to the covenant for they are full [the] dark places of [the] land settlements of violence.
| نگذار قوم مظلوم تو بیش از این رسوا شوند. ایشان را نجات ده تا تو را ستایش کنند. | 21 |
May not he return [the] oppressed humiliated [the] poor and [the] needy may they praise name your.
| ای خدا، برخیز و حق خود را از دشمن بگیر، زیرا این مردم نادان تمام روز به تو توهین می‌کنند. | 22 |
Arise! O God conduct! case your remember reproach your from a fool all the day.
| فریاد اهانت‌آمیز آنها را که پیوسته بلند است، نشنیده مگیر. | 23 |
May not you forget [the] sound of opposers your [the] uproar of [those who] rise against you [which] goes up continually.
