مزامیر 74
| قصیدۀ آساف. ای خدا، چرا برای همیشه ما را ترک کرده‌ای؟ چرا بر ما که گوسفندان مرتع تو هستیم خشمگین شده‌ای؟ | 1 |
A psalm (maskil) of Asaph. God, why have you rejected us? Is it forever? Why does your anger burn so hot against the sheep of your own field?
| قوم خود را که در زمان قدیم از اسارت بازخریدی، به یاد آور. تو ما را نجات دادی تا قوم خاص تو باشیم. شهر اورشلیم را که در آن ساکن بودی، به یاد آور. | 2 |
Remember the people you made your own long ago, the tribe you redeemed and made your own. Remember too Mount Zion, the place where you live.
| بر خرابه‌های شهر ما عبور کن و ببین دشمن چه بر سر خانهٔ تو آورده است! | 3 |
Come and walk through the complete devastation. The enemy has totally destroyed your Temple.
| دشمنانت در خانهٔ تو فریاد پیروزی سر دادند و پرچمشان را به اهتزاز درآوردند. | 4 |
The enemy shouted in triumph right where you met with us. There they set up their war banners as signs of their victory.
| مانند هیزم‌شکنانی که با تبرهای خود درختان جنگل را قطع می‌کنند، | 5 |
They acted like men chopping down a forest with axes.
| تمام نقشهای تراشیده را با گرز و تبر خرد کردند | 6 |
With axes and hammers they smashed in the carved wooden panels.
| و خانهٔ مقدّس تو را به آتش کشیده با خاک یکسان نمودند. | 7 |
Then they set fire to your Temple, burning it to the ground. They defiled the place where you live, the place that bears your name.
| عبادتگاه‌های تو را در سراسر خاک اسرائیل به آتش کشیدند تا هیچ اثری از خداپرستی برجای نماند. | 8 |
They said to themselves, “Let's destroy it all!” So they burned down every place where God was worshiped throughout the land.
| هیچ نبی در میان ما نیست که بداند این وضع تا به کی ادامه می‌یابد تا ما را از آن خبر دهد. | 9 |
We no longer see any signs. There are no prophets left. And no one among us knows how long this will last.
| ای خدا، تا به کی به دشمن اجازه می‌دهی به نام تو اهانت کند؟ | 10 |
How long will the enemy ridicule you, God? Will they insult your character forever?
| چرا دست خود را عقب کشیده‌ای و به داد ما نمی‌رسی؟ دست راست خود را از گریبان خود بیرون آور و دشمنانمان را نابود کن. | 11 |
Why do you hold back from doing something? Take action and destroy them!
| ای خدا، تو از قدیم پادشاه ما بوده‌ای و بارها ما را نجات داده‌ای. | 12 |
But you, God, are our king from long ago. You have saved us many times in the land.
| تو دریا را به نیروی خود شکافتی، و سرهای هیولاهای دریا را شکستی. | 13 |
You were the one who split apart the sea by your strength; you broke the heads of the sea monsters.
| سرهای لِویاتان را فروکوفتی، و آن را خوراک جانوران صحرا ساختی. | 14 |
You were the one who crushed the heads of Leviathan, and you gave its body to the desert animals to eat.
| چشمه‌ها جاری ساختی تا قوم تو آب بنوشند و رود همیشه پر آب را خشک کردی تا از آن عبور کنند. | 15 |
You were the one who made springs and rivers flow with water. You made permanent rivers dry up.
| شب و روز را تو پدید آورده‌ای؛ خورشید و ماه را تو در آسمان قرار داده‌ای. | 16 |
You created the day, and also the night; you made the moon and the sun.
| تمام نظم جهان از توست. تابستان و زمستان را تو به‌وجود آورده‌ای. | 17 |
You set the boundaries of the earth; you made summer and winter.
| ای خداوند، ببین چگونه دشمن به نام تو اهانت می‌کند. | 18 |
So keep in mind how the enemy ridiculed you, Lord, and how irreverent people insulted your reputation.
| قوم ستمدیدهٔ خود را برای همیشه ترک نکن؛ کبوتر ضعیف خود را به چنگ پرندهٔ شکاری مسپار! | 19 |
Don't let wild animals kill your turtledoves! Don't abandon your people forever!
| گوشه‌های تاریک سرزمین ما از ظلم پر شده است، عهدی را که با ما بسته‌ای به یاد آر. | 20 |
Remember your promises in the agreement, because the land is full of dark places and violence.
| نگذار قوم مظلوم تو بیش از این رسوا شوند. ایشان را نجات ده تا تو را ستایش کنند. | 21 |
Don't let those who suffer be mistreated again. Let the poor and needy praise you for you who are.
| ای خدا، برخیز و حق خود را از دشمن بگیر، زیرا این مردم نادان تمام روز به تو توهین می‌کنند. | 22 |
Stand up, God, and plead your case. Don't forget how these foolish people insulted you all the time.
| فریاد اهانت‌آمیز آنها را که پیوسته بلند است، نشنیده مگیر. | 23 |
Don't ignore what your enemies have said, for their loud accusations against you are getting worse and worse!
