مزامیر 74

1 قصیدۀ آساف. ای خدا، چرا برای همیشه ما را ترک کرده‌ای؟ چرا بر ما که گوسفندان مرتع تو هستیم خشمگین شده‌ای؟

Aw Khawsa, kawtih kumqui dyna nani qoek khqi? Ikawtih na qamno a sainaak awhkaw tuukhqik khan awh nak kaw a so aih.

2 قوم خود را که در زمان قدیم از اسارت بازخریدی، به یاد آور. تو ما را نجات دادی تا قوم خاص تو باشیم. شهر اورشلیم را که در آن ساکن بودی، به یاد آور.

Ak kqym awhkaw thlang nak thlaihkhqi, namah ing tlan hyk ti, nang a qo ak pang thlangkhqi na awmnaak Zion tlang ce poek cang lah thoeih ti.

3 بر خرابه‌های شهر ما عبور کن و ببین دشمن چه بر سر خانهٔ تو آورده است!

Vawhkaw kumqui dy ak plawcikhqi, na hun ciim awh na qaalkhqi ing a hawlaw vawhkaw seetnaak boeih benna nak kaw hawi lah.

4 دشمنانت در خانهٔ تو فریاد پیروزی سر دادند و پرچمشان را به اهتزاز درآوردند.

Nang ing kaimih na ning hqumnaak hun awh na qaalkhqi ing khy am kqang unawh; a mimah ang dyih hun simhatnaak ce ling uhy.

5 مانند هیزم‌شکنانی که با تبرهای خود درختان جنگل را قطع می‌کنند،

Kqawng thing ak ding khyng ce hqaica ing a hlam sih amyihna awm uhy.

6 تمام نقشهای تراشیده را با گرز و تبر خرد کردند

Kut ing ami suk biit biit ik-oeihkhqi boeih hqaica ing deh pheng uhy.

7 و خانهٔ مقدّس تو را به آتش کشیده با خاک یکسان نمودند.

Na hun ciim ce dawi unawh tluk sak uhy; Nang ming a awmnaak hun ce tyih awm sak uhy.

8 عبادتگاه‌های تو را در سراسر خاک اسرائیل به آتش کشیدند تا هیچ اثری از خداپرستی برجای نماند.

Ak kawk khuiawh, “A cuna nawi hoem u sih!” ti uhy. Qam khui awhkaw Khawsa bawknaak imkhqi boeih ce dawi uhy.

9 هیچ نبی در میان ما نیست که بداند این وضع تا به کی ادامه می‌یابد تا ما را از آن خبر دهد.

Kawpoek kyi hatnaak kaimih a venawh ikawmyih awm am awm hy; tawnghakhqi awm am awm voel hawh nawh, handy nu vemyihna a awm khing kaw tice u ingawm am sim hy.

10 ای خدا، تا به کی به دشمن اجازه می‌دهی به نام تو اهانت کند؟

Aw Khawsa, handy awh nu na qaalkhqi ing anik kqawn set kaw? anik qaalnaak ing nang ming ce kqawn seet hly let hawh unawh nu?

11 چرا دست خود را عقب کشیده‌ای و به داد ما نمی‌رسی؟ دست راست خود را از گریبان خود بیرون آور و دشمنانمان را نابود کن.

Ikawtih nak tang kut ben ce nak dawh tlaih? Na hibai ak khui awhkawng na kut ce soeng nawhtaw cekkhqi ce him hlah.

12 ای خدا، تو از قدیم پادشاه ما بوده‌ای و بارها ما را نجات داده‌ای.

Cehlai, Aw Khawsa nang taw ak kqym awhkawng kai a sangpahrang na awm hyk ti; nang ing khawmdek awh hulnaak hawlaw hyk ti.

13 تو دریا را به نیروی خود شکافتی، و سرهای هیولاهای دریا را شکستی.

Nang ing ni tuicunli ce nak thaawmnaak ing pek a bo nawh, tui khuiawh ak awm qaihkhqui a lukhqi ce kqek pe sak hyk ti.

14 سرهای لِویاتان را فروکوفتی، و آن را خوراک جانوران صحرا ساختی.

Nang ing ni Leviathan a lukhqi ve vyk pe kqek kqek nawh qamkoh awhkaw qamsa ham buh na be hyk ti.

15 چشمه‌ها جاری ساختی تا قوم تو آب بنوشند و رود همیشه پر آب را خشک کردی تا از آن عبور کنند.

Nang ing ni tui bym ingkaw lawngca tuikhqi phyt sak nawh; lawngnu tuipakhqi awm kak sak qup qup hyk ti.

16 شب و روز را تو پدید آورده‌ای؛ خورشید و ماه را تو در آسمان قرار داده‌ای.

Khawkdai ve nang a koena awm nawh, khawmthan awm nang a koe ni; nang ing khawmik ingkaw pihla ce sai hyk ti.

17 تمام نظم جهان از توست. تابستان و زمستان را تو به‌وجود آورده‌ای.

Nang ing ni khawmdek awhkaw a qi a mawngkhqi boeih na syn hy; khawhqai ingkaw chikca awm sai hyk ti.

18 ای خداوند، ببین چگونه دشمن به نام تو اهانت می‌کند.

Aw Bawipa, na qaal ing ikawmyihna ani thenaak tice sim loet lah, thlakqawkhqi ing nang ming ami seet ami bat ce.

19 قوم ستمدیدهٔ خود را برای همیشه ترک نکن؛ کبوتر ضعیف خود را به چنگ پرندهٔ شکاری مسپار!

Na kqukkqu a hqingnaak ce qam sak tlungkhqi venawh koeh pe; namah a khawdeng khuikha thlangkhqi a hqingnaak kumqui dyna koeh hilh.

20 گوشه‌های تاریک سرزمین ما از ظلم پر شده است، عهدی را که با ما بسته‌ای به یاد آر.

Na paipi ce sim lah, kawtih khawboe seetnaak ing qam khui awhkaw thannaak boeih ce sing hawh hy.

21 نگذار قوم مظلوم تو بیش از این رسوا شوند. ایشان را نجات ده تا تو را ستایش کنند.

Ak khuikha thlangkhqi ak kawboet ce sing hawh hy, khawdengkhqi ingkaw ak voethlauhkhqi ing nang ming ce kyihcah lah u seh.

22 ای خدا، برخیز و حق خود را از دشمن بگیر، زیرا این مردم نادان تمام روز به تو توهین می‌کنند.

Aw Khawsa, hang dyi nawhtaw na ik-oeih sai ce hul lah; thlakqawkhqi ing a poepa na ani thenaak ce sim loet lah.

23 فریاد اهانت‌آمیز آنها را که پیوسته بلند است، نشنیده مگیر.

Na qaalkhqi a tym awi ce ang ngai ngak kana koeh awm, a boet kana ak khy ak kqang na qaalkhqi ak awi ce.