مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

Psalm Asafov. Dá, dober je Bog Izraelu, čistim v srci.

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

Jaz pa, malo da se niso izpotaknile noge moje, skoraj nič, da niso izpodrsnili koraki moji,

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

Ko sem zavidal blazne, gledal krivičnih blagostanje,

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

Ker ni ga vozla notri do njih smrti, temuč tolsta je njih moč.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

V trudu človeškem niso, in z drugimi ljudmi ne tepó jih nadloge.

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

Zatorej jih obdajajo prevzetnosti verige, pokriva jih kakor dika silovitost.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

Svétiti se jim od tolšče obé očesi, kipé misli srčne.

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

Kužni so, in hudobno govoré zatiranje, in z višave govoré.

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

V nebo dvigajo usta svoja, in jezik njih prehaja zemljo.

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

Zatorej se vrača sem ljudstvo njegovo, ko se čaše, vode polne, iztiskajo jim,

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

Da pravijo: Kako bi poznal Bog mogočni? ali bi bilo znanje v višavi?

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Glej tiste krivične, kako mirni vekomaj množijo močí.

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

Vendar zastonj čistim svoje srce, in v snagi umivam rok svoje;

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

Ko me tepe vsak dan, in pokora moja mi je gotova vsako jutro.

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

Ako rečem: Pravil bodem to; glej, izdajalec bi bil zarodu tvojih sinov.

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

Ako bi mislil spoznati to, težavno se mi je zdelo v mojih očéh;

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

Dokler sem stopil v svetišča Boga mogočnega, zagledal njih konec.

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Ali na polzlo jih staviš, mečeš jih dol v podrtije.

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

Kako ginejo v zapuščenost, kakor v hipu minejo, konec jih je v grozah.

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

Kakor sanje, ko se je zbudil kdo: Bog, ko se zbudiš, zaničuješ njih podobo.

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

Ko se razdraži srce moje, in ko sem se v ledvicah svojih samega zbadal,

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

Tedaj sem bil brezpameten, ko nisem vedel: kakor živina bil sem pri tebi.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

Zatorej bodem jaz vedno s teboj; prijel si roko desno mojo.

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

Sè sovetom svojim me spremljaj, da me potem v slavo sprejmeš.

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

Kdo bi mi bil v nebesih razen tebe? in razen tebe se nikogar ne veselim na zemlji.

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

Ko peša meso moje in srce moje, skala srca mojega in delež moj je Bog vekomaj.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

Ker glej, kateri so daleč od tebe, ginejo; pokončaš ga, kdor koli se s prešestvovanjem izneveri tebi.

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

Meni torej je dobro, da sem blizu Bogu; v Gospoda stavim svoje pribežališče, da oznanjam vsa dela tvoja.