مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis, » då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

- til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.