مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

(아삽의 시) 하나님이 참으로 이스라엘 중 마음이 정결한 자에게 선을 행하시나

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

나는 거의 실족할 뻔 하였고 내 걸음이 미끄러질 뻔 하였으니

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

이는 내가 악인의 형통함을 보고 오만한 자를 질시하였음이로다

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

저희는 죽는 때에도 고통이 없고 그 힘이 건강하며

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

타인과 같은 고난이 없고 타인과 같은 재앙도 없나니

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

그러므로 교만이 저희 목걸이요 강포가 저희의 입는 옷이며

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

살찜으로 저희 눈이 솟아나며 저희 소득은 마음의 소원보다 지나며

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

저희는 능욕하며 악하게 압제하여 말하며 거만히 말하며

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

저희 입은 하늘에 두고 저희 혀는 땅에 두루 다니도다

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

그러므로 그 백성이 이리로 돌아와서 잔에 가득한 물을 다 마시며

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

말하기를 하나님이 어찌 알랴 지극히 높은 자에게 지식이 있으랴 하도다

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

볼지어다! 이들은 악인이라 항상 평안하고 재물은 더 하도다

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

내가 내 마음을 정히 하며 내 손을 씻어 무죄하다 한 것이 실로 헛되도다

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

나는 종일 재앙을 당하며 아침마다 징책을 보았도다

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

내가 만일 스스로 이르기를 내가 이렇게 말하리라 하였더면 주의 아들들의 시대를 대하여 궤휼을 행하였으리이다

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

내가 어찌면 이를 알까 하여 생각한즉 내게 심히 곤란하더니

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

하나님의 성소에 들어갈 때에야 저희 결국을 내가 깨달았나이다

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

주께서 참으로 저희를 미끄러운 곳에 두시며 파멸에 던지시니

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

저희가 어찌 그리 졸지에 황폐되었는가 놀람으로 전멸하였나이다

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

주여, 사람이 깬 후에는 꿈을 무시함같이 주께서 깨신 후에 저희 형상을 멸시하시리이다

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

내 마음이 산란하며 내 심장이 찔렸나이다

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

내가 이같이 우매 무지하니 주의 앞에 짐승이오나

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

내가 항상 주와 함께하니 주께서 내 오른손을 붙드셨나이다

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

주의 교훈으로 나를 인도하시고 후에는 영광으로 나를 영접하시리니

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

하늘에서는 주 외에 누가 내게 있리요 땅에서는 주 밖에 나의 사모할 자 없나이다

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

내 육체와 마음은 쇠잔하나 하나님은 내 마음의 반석이시요 영원한 분깃이시라

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

대저 주를 멀리하는 자는 망하리니 음녀 같이 주를 떠난 자를 주께서 다 멸하셨나이다

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

하나님께 가까이 함이 내게 복이라 내가 주 여호와를 나의 피난처로 삼아 주의 모든 행사를 전파하리이다