< مزامیر 73 >

مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند. 1
Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.
اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم. 2
En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!
زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم. 3
Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.
دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند. 4
Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.
مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛ 5
Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.
در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند. 6
Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.
قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند. 7
Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند. 8
Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.
به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند. 9
Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.
پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند 10
Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.
و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟» 11
„Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,
به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند. 12
„já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“
پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟ 13
Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?
نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است. 14
Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!
ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم. 15
Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.
هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛ 16
En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.
تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم. 17
En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.
ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند. 18
Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.
آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد. 19
Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.
آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد! 20
Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!
وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم! 21
Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.
من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم! 22
Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!
با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای! 23
En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.
تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت. 24
Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.
ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم. 25
Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!
اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی! 26
Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.
خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد. 27
Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.
اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم! 28
En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.

< مزامیر 73 >