مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

Ein Lied, von Asaph. - Gewiß! Das höchste Gut für Israel ist Gott, für die, die reinen Herzens sind.

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

Ich wäre fast mit meinem Fuß gestrauchelt; fast hätte einen Fehltritt ich getan.

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

Denn ich beneidete die Übermütigen und gaffte bei der Frevler Wohlergehen.

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

Denn ihre Sklaven brauchen keine Fesseln, und kerngesund ist ihr Gesinde.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

Sie teilen nicht der Menschen Leid und werden nicht wie andere geplagt.

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

Drum ist ihr Halsgeschmeide Übermut; Gewalttat heißt das Kleid, das sie umhüllt.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

Ihr Auge quillt aus Fett hervor; ausschweifend sind des Herzens Süchte.

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

Sie reden boshaft, voller Hohn, und drohen mit Gewalt von oben her.

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

Mit ihrem Munde tasten sie den Himmel an, und ihre Zunge herrscht durchs ganze Land-

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

"Fürwahr! Dahin hat er sein Volk gebracht, daß sie nicht Wasser zur Genüge fanden."

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

Sie sprechen: "Ach, wie weiß denn Gott? Gibt's denn ein Wissen bei dem Höchsten?"

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Ja, diese sind so frevelhaft und glücklich in der Welt, vermehren sie ihr Hab und Gut.

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

So hielt ich denn vergeblich rein mein Herz und wusch in Unschuld meine Hände?

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

Den ganzen Tag bin ich geplagt, und meine Züchtigung ist jeden Morgen da.

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

Nähm ich mir aber vor, also zu sprechen: "So geht es dem Geschlechte Deiner Kinder", so wär's von mir vermessen.

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

Wenn ich's nachsinnend will verstehen, da wird's in meinen Augen erst ein Jammer,

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

bis ich in Gottes heilige Pläne dringe. Da erst begreife ich ihr Ziel:

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Du stellst sie auf gar schlüpferigen Boden, daß Du sie ins Verderben stürzest.

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

Wie plötzlich gehen sie zugrunde! Wie schrecklich werden sie dahingerafft, vertilgt!

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

Wie beim Erwachen einen Traum der Wachende verachtet, so tust Du's, Herr, mit ihrem Schatten.

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

Wenn voll von Bitternis das Herz mir wäre, und schnitte durch die Nieren mir der Schmerz,

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

dann wäre ich ein Tier, ganz unverständig, ein unvernünftig Tier vor Dir.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

Doch immer bleibe ich Dir treu, wenn Du mich bei der Rechten fassest

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

und leitest mich nach Deinem Rat und nimmst zuletzt mich noch zu Besserm mit.

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

Wen habe ich im Himmel? Und wenn ich Dich besitze, brauche ich auf dieser Welt nichts mehr.

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

Vergeht mein Fleisch, mein Herz, so bleibt doch meines Herzens Hort, mein Anteil Gott in Ewigkeit.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

Wer sich von Dir entfernt, kommt um. Jedweden tilgst Du, der Dir Treue kündigt.

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

Für mich ist's Seligkeit, mich Gott zu nahen. Ich setze meine Hoffnung auf den Herrn, den Herrn, daß ich verkünden kann, was immer Du verheißen hast.