مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

Ein Psalm; von Asaph. Fürwahr, Gott ist Israel gut, denen, die reinen Herzens sind.

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

Ich aber, wenig fehlte, so wären meine Füße abgewichen, um nichts wären ausgeglitten meine Schritte.

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

Denn ich beneidete die Übermütigen, als ich sah die Wohlfahrt der Gesetzlosen.

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

Denn keine Qualen haben sie bei ihrem Tode, und wohlgenährt ist ihr Leib.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

Nicht sind sie im Ungemach der Sterblichen, und mit den Menschen werden sie nicht geplagt.

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

Deshalb umgibt sie der Hochmut wie ein Halsgeschmeide, Gewalttat umhüllt sie wie ein Gewand.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

Es tritt aus dem Fett hervor ihr Auge; sie wallen über in den Einbildungen des Herzens.

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

Sie höhnen und reden in Bosheit von Bedrückung; von oben herab reden sie.

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

Sie setzen in den Himmel ihren Mund, und ihre Zunge wandelt auf der Erde.

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

Deshalb wendet sich hierher sein Volk, und Wasser in Fülle wird von ihnen geschlürft.

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

Und sie sprechen: Wie wüßte es Gott, und wie sollte Wissen sein bei dem Höchsten?

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Siehe, diese sind Gesetzlose, und, immerdar sorglos, erwerben sie sich Vermögen.

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

Fürwahr, vergebens habe ich mein Herz gereinigt, und in Unschuld gewaschen meine Hände.

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

Da ich ja geplagt ward den ganzen Tag, und alle Morgen meine Züchtigung da war.

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

Wenn ich gesagt hätte: Ich will ebenso reden, siehe, so wäre ich treulos gewesen dem Geschlecht deiner Söhne.

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

Da dachte ich nach, um dieses zu begreifen: eine mühevolle Arbeit war es in meinen Augen;

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

bis ich hineinging in die Heiligtümer Gottes und jener Ende gewahrte.

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Fürwahr, auf schlüpfrige Örter setzest du sie, stürzest sie hin zu Trümmern.

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

Wie sind sie so plötzlich verwüstet, haben ein Ende genommen, sind umgekommen durch Schrecknisse!

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

Wie einen Traum nach dem Erwachen wirst du, Herr, beim Aufwachen ihr Bild verachten.

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

Als mein Herz sich erbitterte und es mich in meinen Nieren stach,

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

da war ich dumm und wußte nichts; ein Tier war ich bei dir.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

Doch ich bin stets bei dir: du hast mich erfaßt bei meiner rechten Hand;

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

durch deinen Rat wirst du mich leiten, und nach der Herrlichkeit wirst du mich aufnehmen.

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

Wen habe ich im Himmel? Und neben dir habe ich an nichts Lust auf der Erde.

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

Vergeht mein Fleisch und mein Herz, meines Herzens Fels und mein Teil ist Gott auf ewig.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

Denn siehe, es werden umkommen, die dir ferne sind; du vertilgst alle, die buhlerisch von dir abweichen.

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

Ich aber, Gott zu nahen ist mir gut; ich habe meine Zuversicht auf den Herrn, Jehova, gesetzt, um zu erzählen alle deine Taten.