مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

Psaume d'Asaph. Oui, Dieu est bon pour Israël, Pour ceux qui ont le coeur pur.

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

Cependant, mes pieds ont failli broncher: Il s'en est fallu de peu que j'aie glissé!

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

En effet, j'ai porté envie aux orgueilleux, Quand j'ai vu la prospérité des méchants!

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

Car ils sont exempts de souffrance; Leur corps demeure vigoureux et robuste.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

Ils n'ont aucune part aux peines des mortels; Ils ne sont point frappés avec les autres humains.

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

C'est pourquoi, ils se parent d'orgueil comme d'un collier; La violence les couvre comme un vêtement.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

Ils sont bouffis de graisse, pleins d'iniquité, Et leur coeur déborde de mauvaises pensées.

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

Ils ricanent, ils se vantent méchamment de leurs violences; Leurs paroles sont hautaines.

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

Leur bouche s'élève contre le ciel, Et leur langue sème la calomnie sur la terre.

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

Aussi attirent-ils à leur cause une foule de gens Qui boivent avidement leurs paroles,

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

Et qui disent: «Comment le Dieu fort pourrait-il savoir? Comment le Très-Haut connaîtrait-il?»

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Tels sont les méchants: Toujours heureux, ils amassent des richesses.

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

C'est donc en vain que j'ai gardé mon coeur pur, Et que j'ai lavé mes mains dans l'innocence;

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

Car je suis frappé tous les jours, Et le châtiment tombe chaque matin sur moi.

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

Si j'avais dit: «Je parlerai comme eux» — Alors, j'aurais été infidèle à la race de tes enfants.

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

J'ai donc cherché à comprendre ces choses; Mais la tâche a été trop pénible pour moi,

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

Jusqu'au moment où je suis entré Dans les sanctuaires du Dieu fort, Et où j'ai fait attention à la fin de ces gens-là.

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Oui, tu les mets sur un terrain glissant; Tu les fais tomber, et ils s'écroulent!

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

Comme ils sont détruits en un moment. Enlevés et consumés par une destruction soudaine!

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

Tel un songe, quand on s'éveille. Ainsi, Seigneur, quand tu te lèves, Tu les dissipes comme de vains fantômes.

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

Quand l'amertume remplissait mon coeur, Et que je me tourmentais en moi-même,

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

Alors j'étais sans raison et sans intelligence; J'étais à tes yeux comme un animal stupide.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

Cependant, je resterai toujours avec toi: Tu m'as pris par la main droite.

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

Tu me guideras par ta sagesse. Et puis, tu m'introduiras dans la gloire.

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

Quel autre que toi ai-je au ciel? Sur la terre aussi, je ne prends plaisir qu'en toi.

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

Quand même ma chair et mon coeur seraient consumés, Dieu est le rocher de mon coeur, et mon partage pour toujours.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

Oui, ceux qui s'éloignent de toi périront; Tu détruis tous ceux qui se détournent de toi.

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

Pour moi, m'approcher de Dieu, c'est mon bonheur; Je mets ma confiance dans le Seigneur, l'Éternel, Afin de raconter toutes ses oeuvres.