< مزامیر 73 >

مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند. 1
Cantique d'Asaph. Oui, Dieu est bon envers Israël, envers ceux qui ont un cœur pur.
اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم. 2
Cependant mon pied fut bien près de broncher; un rien eût déroulé mes pas;
زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم. 3
car j'enviais les superbes: j'avais le bonheur des impies sous les yeux.
دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند. 4
Car ils sont exempts de douleurs jusqu'à leur mort, et leur corps est bien entretenu;
مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛ 5
ils sont en dehors des peines des mortels, et comme les humains ils ne sont point frappés.
در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند. 6
Aussi, comme un collier l'orgueil les entoure, et comme un habit la violence les revêt.
قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند. 7
L'embonpoint rend leurs yeux saillants, et les pensées de leur cœur se produisent.
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند. 8
Ils sont moqueurs, et parlent méchamment; de leur hauteur ils parlent d'opprimer;
به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند. 9
de leur bouche ils affrontent le ciel même, et leur langue se démène sur la terre.
پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند 10
Aussi, c'est de ce côté que Son peuple se tourne; il veut aussi s'abreuver aux eaux abondantes,
و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟» 11
et dit: « Comment Dieu prendrait-il connaissance, et le Tout-puissant aurait-Il la science? »
به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند. 12
Les voilà ces impies! et toujours tranquilles ils grossissent leurs trésors.
پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟ 13
C'est en pure perte que je gardai mon cœur net, et que je lavai mes mains dans l'innocence;
نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است. 14
et je fus frappé tous les jours, et chaque matin je subis ma peine.
ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم. 15
Si je disais: Je veux parler ainsi, voici, je trahirais la race de tes enfants.
هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛ 16
Alors je réfléchis, pour me rendre compte de ces choses; c'était à mes yeux une tâche difficile,
تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم. 17
jusqu'à ce que, pénétrant dans les sanctuaires de Dieu, je fis attention à la fin de ces hommes
ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند. 18
Tu ne les as placés que sur un sol glissant; tu les fait tomber, et ils sont en ruine.
آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد. 19
Comme ils sont anéantis tout à coup, emportés et détruits par une chute soudaine!
آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد! 20
Tel un songe au réveil, ainsi, les réveillant, Seigneur, tu mets avec mépris leur fantôme à néant.
وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم! 21
Quand mon cœur s'exaspérait, et que dans mes reins je sentais l'aiguillon,
من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم! 22
alors j'étais stupide, et dans l'ignorance, j'étais disposé comme une brute envers toi.
با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای! 23
Cependant je te demeurai toujours attaché; tu me pris par la main, par ma droite.
تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت. 24
Par ta sagesse tu me conduiras, et enfin tu me recueilleras dans la gloire.
ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم. 25
Qui ai-je dans les Cieux? Et auprès de toi je n'aime rien sur la terre.
اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی! 26
Que mon cœur et ma chair soient consumés, le rocher de mon cœur et ma part, c'est Dieu, à jamais!
خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد. 27
Car voici, ceux qui te désertent, périssent; tu détruis tous ceux qui loin de toi vont se prostituer.
اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم! 28
Mais pour moi, être près de Dieu, c'est mon bien. Je mets ma confiance dans le Seigneur, l'Éternel, afin de pouvoir raconter toutes tes œuvres.

< مزامیر 73 >