< مزامیر 73 >
مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند. | 1 |
Cantique d'Asaph. Oui, Dieu est bon envers Israël, envers ceux qui ont un cœur pur.
اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم. | 2 |
Cependant mon pied fut bien près de broncher; un rien eût déroulé mes pas;
زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم. | 3 |
car j'enviais les superbes: j'avais le bonheur des impies sous les yeux.
دیدم که در زندگی درد نمیکشند و بدنی قوی و سالم دارند. | 4 |
Car ils sont exempts de douleurs jusqu'à leur mort, et leur corps est bien entretenu;
مانند سایرین در زحمت نمیافتند و هیچ گرفتاری ندارند؛ | 5 |
ils sont en dehors des peines des mortels, et comme les humains ils ne sont point frappés.
در نتیجه با تکبر راه میروند و به مردم ظلم میکنند. | 6 |
Aussi, comme un collier l'orgueil les entoure, et comme un habit la violence les revêt.
قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش میکند. | 7 |
L'embonpoint rend leurs yeux saillants, et les pensées de leur cœur se produisent.
مردم را مسخره میکنند و حرفهای کثیف بر زبان میرانند. با غرور سخن میگویند و نقشههای شوم میکشند. | 8 |
Ils sont moqueurs, et parlent méchamment; de leur hauteur ils parlent d'opprimer;
به خدایی که در آسمان است کفر میگویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی میکنند. | 9 |
de leur bouche ils affrontent le ciel même, et leur langue se démène sur la terre.
پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را میخورند | 10 |
Aussi, c'est de ce côté que Son peuple se tourne; il veut aussi s'abreuver aux eaux abondantes,
و میگویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال میداند بر این زمین چه میگذرد؟» | 11 |
et dit: « Comment Dieu prendrait-il connaissance, et le Tout-puissant aurait-Il la science? »
به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود میافزایند. | 12 |
Les voilà ces impies! et toujours tranquilles ils grossissent leurs trésors.
پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشتهام و نگذاشتهام دستهایم به گناه آلوده شوند؟ | 13 |
C'est en pure perte que je gardai mon cœur net, et que je lavai mes mains dans l'innocence;
نتیجهای که هر روز از این کار عایدم میشود رنج و زحمت است. | 14 |
et je fus frappé tous les jours, et chaque matin je subis ma peine.
ولی اگر این فکرهایم را بر زبان میآوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمیشدم. | 15 |
Si je disais: Je veux parler ainsi, voici, je trahirais la race de tes enfants.
هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛ | 16 |
Alors je réfléchis, pour me rendre compte de ces choses; c'était à mes yeux une tâche difficile,
تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم. | 17 |
jusqu'à ce que, pénétrant dans les sanctuaires de Dieu, je fis attention à la fin de ces hommes
ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاههای لغزنده گذاشتهای تا بیفتند و نابود شوند. | 18 |
Tu ne les as placés que sur un sol glissant; tu les fait tomber, et ils sont en ruine.
آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد. | 19 |
Comme ils sont anéantis tout à coup, emportés et détruits par une chute soudaine!
آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار میشود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد! | 20 |
Tel un songe au réveil, ainsi, les réveillant, Seigneur, tu mets avec mépris leur fantôme à néant.
وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم! | 21 |
Quand mon cœur s'exaspérait, et que dans mes reins je sentais l'aiguillon,
من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بیشعور رفتار کردم! | 22 |
alors j'étais stupide, et dans l'ignorance, j'étais disposé comme une brute envers toi.
با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفتهای! | 23 |
Cependant je te demeurai toujours attaché; tu me pris par la main, par ma droite.
تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت. | 24 |
Par ta sagesse tu me conduiras, et enfin tu me recueilleras dans la gloire.
ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمیخواهم. | 25 |
Qui ai-je dans les Cieux? Et auprès de toi je n'aime rien sur la terre.
اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیهگاه همیشگی من هستی! | 26 |
Que mon cœur et ma chair soient consumés, le rocher de mon cœur et ma part, c'est Dieu, à jamais!
خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد. | 27 |
Car voici, ceux qui te désertent, périssent; tu détruis tous ceux qui loin de toi vont se prostituer.
اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت میبرم! ای خداوند، من به تو توکل نمودهام و تمام کارهایت را میستایم! | 28 |
Mais pour moi, être près de Dieu, c'est mon bien. Je mets ma confiance dans le Seigneur, l'Éternel, afin de pouvoir raconter toutes tes œuvres.