مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

A Psalm of Asaph. Only — good to Israel [is] God, to the clean of heart. And I — as a little thing, My feet have been turned aside,

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

As nothing, have my steps slipped, For I have been envious of the boastful,

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

The peace of the wicked I see, That there are no bands at their death,

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

And their might [is] firm.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

In the misery of mortals they are not, And with common men they are not plagued.

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

Therefore hath pride encircled them, Violence covereth them as a dress.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

Their eye hath come out from fat. The imaginations of the heart transgressed;

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

They do corruptly, And they speak in the wickedness of oppression, From on high they speak.

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

They have set in the heavens their mouth, And their tongue walketh in the earth.

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

Therefore do His people return hither, And waters of fulness are wrung out to them.

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

And they have said, 'How hath God known? And is there knowledge in the Most High?'

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Lo, these [are] the wicked and easy ones of the age, They have increased strength.

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

Only — a vain thing! I have purified my heart, And I wash in innocency my hands,

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

And I am plagued all the day, And my reproof [is] every morning.

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

If I have said, 'I recount thus,' Lo, a generation of Thy sons I have deceived.

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

And I think to know this, Perverseness it [is] in mine eyes,

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

Till I come in to the sanctuaries of God, I attend to their latter end.

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Only, in slippery places Thou dost set them, Thou hast caused them to fall to desolations.

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

How have they become a desolation as in a moment, They have been ended — consumed from terrors.

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

As a dream from awakening, O Lord, In awaking, their image Thou despisest.

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

For my heart doth show itself violent, And my reins prick themselves,

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

And I am brutish, and do not know. A beast I have been with Thee.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

And I [am] continually with Thee, Thou hast laid hold on my right hand.

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

With Thy counsel Thou dost lead me, And after honour dost receive me.

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

Whom have I in the heavens? And with Thee none I have desired in earth.

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

Consumed hath been my flesh and my heart, The rock of my heart and my portion [is] God to the age.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

For, lo, those far from Thee do perish, Thou hast cut off every one, Who is going a whoring from Thee.

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

And I — nearness of God to me [is] good, I have placed in the Lord Jehovah my refuge, To recount all Thy works!