مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

A Psalm by Asaph. Surely God is good to Israel, to those who are pure in heart.

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

But as for me, my feet were almost gone. My steps had nearly slipped.

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

For I was envious of the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

For there are no struggles in their death, but their strength is firm.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

They are free from burdens of men, neither are they plagued like other men.

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

Therefore pride is like a chain around their neck. Violence covers them like a garment.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

Their eyes bulge with fat. Their minds pass the limits of conceit.

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

They scoff and speak with malice. In arrogance, they threaten oppression.

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

They have set their mouth in the heavens. Their tongue walks through the earth.

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

Therefore their people return to them, and they drink up waters of abundance.

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

They say, “How does God know? Is there knowledge in the Most High?”

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Behold, these are the wicked. Being always at ease, they increase in riches.

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

Surely I have cleansed my heart in vain, and washed my hands in innocence,

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

For all day long I have been plagued, and punished every morning.

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

If I had said, “I will speak thus”, behold, I would have betrayed the generation of your children.

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

When I tried to understand this, it was too painful for me—

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

until I entered God’s sanctuary, and considered their latter end.

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Surely you set them in slippery places. You throw them down to destruction.

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

How they are suddenly destroyed! They are completely swept away with terrors.

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

As a dream when one wakes up, so, Lord, when you awake, you will despise their fantasies.

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

For my soul was grieved. I was embittered in my heart.

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

I was so senseless and ignorant. I was a brute beast before you.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

Nevertheless, I am continually with you. You have held my right hand.

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

You will guide me with your counsel, and afterward receive me to glory.

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

Whom do I have in heaven? There is no one on earth whom I desire besides you.

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

My flesh and my heart fails, but God is the strength of my heart and my portion forever.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

For, behold, those who are far from you shall perish. You have destroyed all those who are unfaithful to you.

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

But it is good for me to come close to God. I have made the Lord GOD my refuge, that I may tell of all your works.