مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

A Psalm of Asaph. Surely God is good to Israel, [even] to such as are pure in heart.

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

For I was envious at the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

For there are no bands in their death: but their strength is firm.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

They are not in trouble as [other] men; neither are they plagued like [other] men.

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

Therefore pride is as a chain about their neck; violence covereth them as a garment.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

They scoff, and in wickedness utter oppression: they speak loftily.

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

They have set their mouth in the heavens, and their tongue walketh through the earth.

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

Therefore his people return hither: and waters of a full [cup] are wrung out by them.

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

And they say, How doth God know? and is there knowledge in the Most High?

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Behold, these are the wicked; and, being alway at ease, they increase in riches.

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

Surely in vain have I cleansed my heart, and washed my hands in innocency;

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

For all the day long have I been plagued, and chastened every morning.

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

If I had said, I will speak thus; behold, I had dealt treacherously with the generation of thy children.

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

When I thought how I might know this, it was too painful for me;

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

Until I went into the sanctuary of God, and considered their latter end.

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Surely thou settest them in slippery places: thou castest them down to destruction.

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

How are they become a desolation in a moment! they are utterly consumed with terrors.

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

As a dream when one awaketh; so, O Lord, when thou awakest, thou shalt despise their image.

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

For my heart was grieved, and I was pricked in my reins:

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

So brutish was I, and ignorant; I was [as] a beast before thee.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

Nevertheless I am continually with thee: thou hast holden my right hand.

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

Thou shalt guide me with thy counsel, and afterward receive me to glory.

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

Whom have I in heaven [but thee]? and there is none upon earth that I desire beside thee.

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

My flesh and my heart faileth: [but] God is the strength of my heart and my portion for ever.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

For, lo, they that are far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that go a whoring from thee.

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

But it is good for me to draw near unto God: I have made the Lord GOD my refuge, that I may tell of all thy works.