مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

“BOOK III. A psalm of Asaph.” Truly God is good to Israel, —To those who are pure in heart.

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

Yet my feet almost gave way; My steps had well nigh slipped:

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

For I was envious of the proud, When I saw the prosperity of the wicked.

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

For they have no pains even to their death; Their bodies are in full health.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

They have not the woes of other men, Neither are they smitten like other men.

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

Therefore pride encircleth their neck as a collar; Violence covereth them as a garment.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

From their bosom issueth their iniquity; The designs of their hearts burst forth.

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

They mock, and speak of malicious oppression; Their words are haughty;

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

They stretch forth their mouth to the heavens, And their tongue goeth through the earth;

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

Therefore his people walk in their ways, And there drink from full fountains.

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

And they say, “How doth God know? How can there be knowledge with the Most High?”

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Behold these are the ungodly! Yet they are ever prosperous; they heap up riches.

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

Verily I have cleansed my heart in vain; In vain have I washed my hands in innocence.

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

For every day have I been smitten; Every morn have I been chastened.

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

If I should resolve to speak like them, Surely I should be treacherous to the family of thy children.

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

So, when I studied to know this, It was painful to my eyes;

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

Until I went into the sanctuaries of God, And considered what was their end.

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Behold! thou hast set them on slippery places; Thou castest them down into unseen pits.

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

How are they brought to desolation in a moment, And utterly consumed with sudden destruction!

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

As a dream when one awaketh, Thou, O Lord! when thou awakest, wilt make their vain show a derision.

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

When my heart was vexed And I was pierced in my reins,

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

Then was I stupid and without understanding; I was like one of the brutes before thee.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

Yet am I ever under thy care; By my right hand thou dost hold me up.

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

Thou wilt guide me with thy counsel, And at last receive me in glory.

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

Whom have I in heaven but thee, And whom on earth do I love in comparison with thee?

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

Though my flesh and my heart fail, God is the strength of my heart, and my portion for ever.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

For, lo! they who are far from thee perish; Thou destroyest all who estrange themselves from thee.

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

But it is good for me to draw near to God; I put my trust in the Lord Jehovah, That I may declare all thy works.