مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

BOOK THIRD: “A Psalm of Assaph.” Truly God is good to Israel, to such as are pure of heart.

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

But as for me, it lacked but little that my feet had been moved: almost nothing was needed that my steps had slipped.

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

For I was envious at the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

For there are no deadly fetters for them, but their strength is firm.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

They share not in the trouble of mortals, and with men are they not afflicted.

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

Therefore is pride their neck-chain: violence envelopeth them as a garment.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

Their eyes start out from fatness: they have exceeded their heart's imaginings.

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

They scorn, and speak wickedly of oppression: loftily do they speak.

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

They set their mouth in the heavens, and their tongue walketh busily on the earth.

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

Therefore do his people turn away hither: and waters of a full cup are drained by them.

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

And they say, How should God know? and is there knowledge in the Most High?

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Behold, these are the wicked; and yet prospering continually they increase in wealth.

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

Verily in vain have I thus cleansed my heart, and have washed in innocency my hands:

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

While I was afflicted all the day, and my chastisement [came] every morning.

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

But if I were to say, I will speak thus: behold, I would be treacherous against the generation of thy children.

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

And when I should think to know this, it would be trouble in my eyes;

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

Until I enter into the sanctuary of God; and understand what their future will be.

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Surely thou placest them on slippery spots: thou lettest them fall down into destruction.

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

How are they brought into desolation, as in a moment! they perish, they come to their end with terrific events.

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

As a dream after awaking, O Lord, reject thou in wrath their image.

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

For it fermented in my heart, and in my reins I felt sharp thrusts;

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

But I was indeed foolish, and I knew it not: I was as a [thoughtless] beast with thee.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

Nevertheless I am continually with thee: thou hast seized hold of me by my right hand.

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

With thy counsel wilt thou guide me, and afterward take me on to glory.

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

Whom have I in heaven? and beside thee I desire nothing upon earth.

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

Though my flesh and my heart should fall; yet the rock of my heart, and my portion will be God for ever.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

For, lo, those that are far from thee shall perish: thou destroyest every one that strayeth away from thee.

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

But as regardeth me, to draw near to God is good for me: I have put in the Lord Eternal my trust, that I may relate all thy works.