مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

BOOK III A Psalm of Asaph. Surely God is good to Israel, even to such as are pure in heart.

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

For I was envious at the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

For there are no pangs at their death, and their body is sound.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

In the trouble of man they are not; neither are they plagued like men.

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

Therefore pride is as a chain about their neck; violence covereth them as a garment.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

Their eyes stand forth from fatness; they are gone beyond the imaginations of their heart.

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

They scoff, and in wickedness utter oppression; they speak as if there were none on high.

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

They have set their mouth against the heavens, and their tongue walketh through the earth.

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

Therefore His people return hither; and waters of fullness are drained out by them.

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

And they say: 'How doth God know? And is there knowledge in the Most High?'

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Behold, such are the wicked; and they that are always at ease increase riches.

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

Surely in vain have I cleansed my heart, and washed my hands in innocency;

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

For all the day have I been plagued, and my chastisement came every morning.

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

If I had said: 'I will speak thus', behold, I had been faithless to the generation of Thy children.

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

And when I pondered how I might know this, it was wearisome in mine eyes;

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

Until I entered into the sanctuary of God, and considered their end.

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Surely Thou settest them in slippery places; Thou hurlest them down to utter ruin.

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

How are they become a desolation in a moment! They are wholly consumed by terrors.

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

As a dream when one awaketh, so, O Lord, when Thou arousest Thyself, Thou wilt despise their semblance.

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

For my heart was in a ferment, and I was pricked in my reins.

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

But I was brutish, and ignorant; I was as a beast before Thee.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

Nevertheless I am continually with Thee; Thou holdest my right hand.

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

Thou wilt guide me with Thy counsel, and afterward receive me with glory.

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

Whom have I in heaven but Thee? And beside Thee I desire none upon earth.

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

My flesh and my heart faileth; but God is the rock of my heart and my portion for ever.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

For, lo, they that go far from Thee shall perish; Thou dost destroy all them that go astray from Thee.

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

But as for me, the nearness of God is my good; I have made the Lord GOD my refuge, that I may tell of all Thy works.