مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

A Psalm for Asaph. How good is God to Israel, to the upright in heart!

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

But my feet were almost overthrown; my goings very nearly slipped.

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

For I was jealous of the transgressors, beholding the tranquillity of sinners.

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

For there is no sign of reluctance in their death: and [they have] firmness under their affliction.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

They are not in the troubles of [other] men; and they shall not be scourged with [other] men.

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

Therefore pride has possessed them; they have clothed themselves with their injustice and ungodliness.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

Their injustice shall go forth as out of fatness: they have fulfilled their intention.

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

They have taken counsel and spoken in wickedness: they have uttered unrighteousness loftily.

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

They have set their mouth against heaven, and their tongue has gone through upon the earth.

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

Therefore shall my people return hither: and full days shall be found with them.

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

And they said, How does God know? and is there knowledge in the Most High?

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Behold, these [are] the sinners, and they that prosper always: they have possessed wealth.

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

And I said, Verily in vain have I justified my heart, and washed my hands in innocency.

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

For I was plagued all the day, and my reproof [was] every morning.

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

If I said, I will speak thus; behold, I [should] have broken covenant with the generation of your children.

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

And I undertook to understand this, [but] it is too hard for me,

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

until I go into the sanctuary of God; [and so] understand the latter end.

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Surely you have appointed [judgements] to them because of their crafty dealings: you have cast them down when they were lifted up.

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

How have they become desolate! suddenly they have failed: they have perished because of their iniquity.

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

As the dream of one awakening, O Lord, in your city you will despise their image.

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

For my heart has rejoiced, and my reins have been gladdened.

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

But I [was] vile and knew not: I became brutish before you.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

Yet I am continually with you: you have holden my right hand.

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

You have guided me by your counsel, and you have taken me to yourself with glory.

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

For what have I in heaven [but you]? and what have I desired upon the earth beside you?

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

My heart and my flesh have failed: [but] God [is the strength] of my heart, and God is my portion for ever.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

For, behold, they that remove themselves far from you shall perish: you have destroyed every one that goes a whoring from you.

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

But it is good for me to cleave close to God, to put my trust in the Lord; that I may proclaim all your praises in the gates of the daughter of Sion.