مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

Psalm van Asaf. Waarachtig; God is goed voor den rechtvaardige, Jahweh voor de reinen van hart!

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

Toch waren haast mijn voeten gestruikeld, Mijn schreden bijna uitgegleden!

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

Want ik was jaloers op de bozen, Omdat ik de voorspoed der zondaars zag;

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

Voor hen toch bestaat er geen lijden, Gezond en vol kracht is hun lijf.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

Ze hebben geen zorgen als andere mensen, Worden niet als anderen geplaagd;

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

Daarom hangen ze hoogmoed om als een keten, Bedekt hen geweld als een mantel.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

De misdaad puilt uit hun vet, Hun hart loopt over van slechte gedachten;

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

Ze honen en lasteren, En dreigen op hoge toon met geweld.

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

Ze zetten een mond op tegen de hemel, En hun tong gaat zich tegen de aarde te buiten.

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

Daarom lopen de dwazen achter hen aan, En slurpen begerig hun woorden op.

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

Ze zeggen: "Hoe zou God er iets van weten, De Allerhoogste er kennis van hebben?"

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Zie, zo gaat het de zondaars: Ze zijn altijd gelukkig, en hopen zich rijkdommen op!

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

Heb ik dan mijn hart vergeefs in reinheid bewaard, En mijn handen in onschuld gewassen:

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

De ganse dag word ik geplaagd, Iedere morgen opnieuw geslagen!

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

Dacht ik: Zo wil ik spreken! Dan brak ik de trouw van het geslacht uwer kinderen;

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

Maar als ik ging peinzen, om het te vatten, Dan bleef het een raadsel in mijn oog.

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

Totdat ik in Gods raadsbesluiten drong, En op hun einde ging letten:

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Ja, Gij hebt ze op een glibberige bodem gezet, Ze gestort in hun eigen verderf!

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

Hoe zijn ze in een oogwenk vernietigd, Verdwenen, in verschrikkelijke rampen vergaan:

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

Heer, als een droom, die bij het ontwaken vervliegt, Wiens beeld we bij het opstaan verachten!

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

Als dus mijn hart nog verbitterd zou zijn, En mijn nieren bleven geprikkeld,

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

Dan was ik een dwaas en een zot, Een stuk vee in uw oog.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

Want ik blijf altijd bij U, Gij houdt mij bij de rechterhand;

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

Gij leidt mij naar uw raadsbesluit, En herstelt mij in ere!

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

Wat heb ik toch in de hemel; Ook op aarde verlang ik niets buiten U!

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

Al bezwijken mijn vlees en mijn hart, God is voor eeuwig de Rots van mijn hart en mijn erfdeel.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

Maar die U verlaten, gaan zeker te gronde, Gij vernietigt wie van U afvalt;

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

Doch mij is het goed, in Gods nabijheid te blijven, En mijn vertrouwen te stellen op Jahweh, mijn Heer!