مزامیر 73

1 مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

Kun god er Gud imod Israel, imod de rene af Hjertet.

2 اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

Men jeg — nær vare mine Fødder bøjede af Vejen; mine Skridt vare lige ved at glide ud.

3 زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

Thi jeg blev nidkær over Daarerne; jeg maatte se, at det gik de ugudelige vel.

4 دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

Thi der findes intet Baand for dem indtil deres Død, og deres Styrke er vel ved Magt.

5 مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

De have ikke Møje som andre Folk, og de blive ikke plagede som andre Mennesker.

6 در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

Derfor har Hovmod prydet dem som en Kæde, Vold skjuler dem som et Smykke.

7 قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

Deres Øjne staa ud af Fedme; Hjertets Tanker faa Fremgang.

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

De haane og tale i Ondskab om at øve Vold; fra det høje tale de.

9 به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

De sætte deres Mund i Himmelen, og deres Tunge farer frem paa Jorden.

10 پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

Derfor vender deres Folk hid, og Vand i fulde Drag uddrikkes af dem.

11 و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

Og de sige: Hvorledes skulde Gud vide det? og er der Kundskab hos den Højeste?

12 به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

Se, disse ere de ugudelige; dog ere de rolige til evig Tid, de forøge deres Gods.

13 پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

Kun forgæves har jeg renset mit Hjerte og toet mine Hænder i Uskyldighed.

14 نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

Og dog blev jeg plaget den ganske Dag, og min Straf var der hver Morgen.

15 ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

Dersom jeg havde sagt: Jeg vil føre saadan Tale; se, da havde jeg handlet troløst imod dine Børns Slægt.

16 هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

Og jeg tænkte efter for at forstaa det; men det var en Kval i mine Øjne,

17 تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

indtil jeg gik ind i Guds Helligdomme og gav Agt paa deres Endeligt.

18 ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

Kun paa slibrige Steder sætter du dem; du lader dem falde til at ødelægges.

19 آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

Hvorledes ere de i et Øjeblik gaaede til Grunde? de ere omkomne, de have faaet Ende ved Forskrækkelserne.

20 آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

De ere ligesom en Drøm, naar een er opvaagnet; Herre! naar du opvaagner, vil du foragte deres Billede.

21 وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

Da mit Hjerte var bittert, og det stak mig i mine Nyrer,

22 من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

da var jeg ufornuftig og kunde ikke forstaa noget, jeg var som et Dyr for dig.

23 با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

Men jeg vil stedse blive hos dig; du holder ved min højre Haand.

24 تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

Du leder mig efter dit Raad, og derefter optager du mig til Ære.

25 ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

Hvem har jeg i Himlene? og lige med dig har jeg ikke Lyst til noget paa Jorden.

26 اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

Forsmægter mit Kød og mit Hjerte, saa er Gud mit Hjertes Klippe og min Del evindelig.

27 خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

Thi se, de som holde sig langt borte fra dig, omkomme; du udrydder hver den, som ved Bolen viger af fra dig.

28 اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

Men det er mig godt, at Gud er mig nær; jeg har sat mit Haab paa den Herre, Herre, at jeg kan fortælle alle dine Gerninger.