< مزامیر 71 >

ای خداوند، به تو پناه آورده‌ام، نگذار هرگز سرافکنده شوم. 1
Herre, jag förtröstar uppå dig, låt mig aldrig på skam komma.
تو عادلی، پس مرا برهان و نجات ده. 2
Fräls mig genom dina rättfärdighet, och hjelp mig ut; böj din öron till mig, och hjelp mig.
به دعای من گوش ده و نجاتم ببخش. برای من پناهگاهی مطمئن باش تا همه وقت به تو پناه آورم. ای صخره و قلعه من، فرمان نجات مرا صادر کن! 3
Var mig en stark tröst, dit jag alltid fly må, du som lofvat hafver att hjelpa mig; ty du äst min klippa och min borg.
خدایا، مرا از دست اشخاص شرور و بدکار و ظالم برهان! 4
Min Gud, hjelp mig utu dens ogudaktigas hand, utu dens orättfärdigas och tyrannens hand.
ای خداوند، تنها امید من تو هستی و از زمان کودکی اعتماد من تو بوده‌ای! 5
Ty du äst min tillflykt, Herre, Herre; mitt hopp allt ifrå minom ungdom.
زمانی که در شکم مادرم بودم، تو از من نگهداری می‌کردی و پیش از آنکه متولد شوم، تو خدای من بوده‌ای؛ پس تو را پیوسته ستایش خواهم کرد. 6
Uppå dig hafver jag förlåtit mig, allt ifrå moderlifvet; du hafver dragit mig utu mine moders lif; min berömmelse är alltid af dig.
زندگی من برای بسیاری سرمشق شده است، زیرا تو پشت و پناه من بوده‌ای! 7
Jag är för mångom ett vidunder; men du äst min starka tröst.
خدایا، تمام روز تو را شکر می‌گویم و جلالت را اعلام می‌کنم. 8
Låt min mun full vara af ditt lof och pris dagliga dags.
اکنون که پیر و ناتوان شده‌ام مرا دور مینداز و ترک نکن. 9
Förkasta mig icke uti min ålderdom; öfvergif mig icke, när jag svag varder.
دشمنانم بر ضد من سخن می‌گویند و قصد جانم را دارند. 10
Ty mine fiender tala emot mig, och de som efter mina själ vakta, de rådslå tillhopa;
می‌گویند: «خدا او را ترک کرده است، پس برویم و او را گرفتار سازیم، چون کسی نیست که او را نجات دهد!» 11
Och säga: Gud hafver öfvergifvit honom; jager efter, och griper honom; ty der är ingen hjelpare.
ای خدا، از من دور مشو! خدایا، به یاری من بشتاب! 12
Gud, var icke långt borto ifrå mig; min Gud, skynda dig till att hjelpa mig.
دشمنان جانم رسوا و نابود شوند. آنانی که می‌کوشند به من آسیب برسانند سرافکنده و بی‌آبرو شوند! 13
Skämme sig och förgås, de som emot mine själ äro; varde med skam och hån öfvertäckte, de som mitt värsta söka.
من پیوسته به تو امیدوارم و بیش از پیش تو را ستایش خواهم کرد. 14
Men jag vill alltid bida, och vill alltid föröka ditt lof.
از عدالت تو سخن خواهم گفت و هر روز برای مردم تعریف خواهم کرد که تو بارها مرا نجات داده‌ای! 15
Min mun skall förkunna dina rättfärdighet, dagliga dags dina salighet, den jag icke alla räkna kan.
ای خداوند با قدرت تو خواهم رفت و به همه اعلام خواهم کرد که تنها تو عادل هستی. 16
Jag går i Herrans, Herrans kraft; jag prisar dina rättfärdighet, ja, din allena.
خدایا، از دوران کودکی معلم من تو بوده‌ای و من همیشه دربارهٔ کارهای شگفت‌انگیز تو با دیگران سخن گفته‌ام. 17
Gud, du hafver lärt mig af min ungdom; derföre förkunnar jag ännu din under.
پس خدایا اکنون که پیر شده‌ام و موهایم سفید گردیده است، مرا ترک نکن. کمکم کن تا بتوانم به نسلهای آینده از قدرت و معجزات تو خبر دهم. 18
Ock förlåt mig icke, Gud, i ålderdomen, när jag grå varder; tilldess jag förkunnar din arm barnabarnom, och dina magt allom dem som komma skola.
ای خدا، عدالت تو تا به آسمانها می‌رسد. تو کارهای بزرگ انجام داده‌ای. خدایا کسی مانند تو نیست. 19
Gud, din rättfärdighet är hög, du som stor ting gör. Gud, ho är dig lik?
ای که سختیها و زحمات بسیار به من نشان دادی، می‌دانم که به من نیروی تازه خواهی بخشید و مرا از این وضع فلاکت‌بار بیرون خواهی آورد. 20
Ty du låter mig förfara mycken och stor ångest, och gör mig åter lefvande; och hemtar mig åter upp utu jordenes djup.
مرا بیش از پیش سرافراز خواهی نمود و بار دیگر مرا دلداری خواهی داد. 21
Du gör mig ganska storan, och styrker mig igen.
ای خدای من، با نوای بربط صداقت تو را خواهم ستود! ای خدای مقدّس اسرائیل، با صدای عود برای تو سرود خواهم خواند. 22
Så tackar jag ock dig med psaltarespel, för dina trofasthet, min Gud. Jag lofsjunger dig på harpor, du Helige i Israel.
با تمام وجود برای تو سرود خواهم خواند و از شادی فریاد برخواهم آورد، زیرا تو مرا نجات داده‌ای. 23
Mine läppar och min själ, som du förlöst hafver, äro glade, och lofsjunga dig.
تمام روز از عدالت تو سخن خواهم گفت، زیرا کسانی که در پی آزار من بودند، رسوا و سرافکنده شدند. 24
Ock talar min tunga dagliga dags om dina rättfärdighet; ty skämma måga sig, och på skam komma, de som mitt värsta söka.

< مزامیر 71 >