< مزامیر 71 >

ای خداوند، به تو پناه آورده‌ام، نگذار هرگز سرافکنده شوم. 1
In thee, O LORD, do I put my trust: let me never be put to confusion.
تو عادلی، پس مرا برهان و نجات ده. 2
Deliver me in thy righteousness, and cause me to escape: incline thy ear to me, and save me.
به دعای من گوش ده و نجاتم ببخش. برای من پناهگاهی مطمئن باش تا همه وقت به تو پناه آورم. ای صخره و قلعه من، فرمان نجات مرا صادر کن! 3
Be thou my strong habitation, where I may continually resort: thou hast given commandment to save me; for thou art my rock and my fortress.
خدایا، مرا از دست اشخاص شرور و بدکار و ظالم برهان! 4
Deliver me, O my God, from the hand of the wicked, from the hand of the unrighteous and cruel man.
ای خداوند، تنها امید من تو هستی و از زمان کودکی اعتماد من تو بوده‌ای! 5
For thou art my hope, O Lord GOD: thou art my trust from my youth.
زمانی که در شکم مادرم بودم، تو از من نگهداری می‌کردی و پیش از آنکه متولد شوم، تو خدای من بوده‌ای؛ پس تو را پیوسته ستایش خواهم کرد. 6
By thee have I been sustained from the womb: thou art he that took me out of my mother’s womb: my praise shall be continually of thee.
زندگی من برای بسیاری سرمشق شده است، زیرا تو پشت و پناه من بوده‌ای! 7
I am as a wonder to many; but thou art my strong refuge.
خدایا، تمام روز تو را شکر می‌گویم و جلالت را اعلام می‌کنم. 8
Let my mouth be filled with thy praise and with thy honour all the day.
اکنون که پیر و ناتوان شده‌ام مرا دور مینداز و ترک نکن. 9
Cast me not off in the time of old age; forsake me not when my strength faileth.
دشمنانم بر ضد من سخن می‌گویند و قصد جانم را دارند. 10
For my enemies speak against me; and they that lay wait for my soul take counsel together,
می‌گویند: «خدا او را ترک کرده است، پس برویم و او را گرفتار سازیم، چون کسی نیست که او را نجات دهد!» 11
Saying, God hath forsaken him: persecute and take him; for there is none to deliver him.
ای خدا، از من دور مشو! خدایا، به یاری من بشتاب! 12
O God, be not far from me: O my God, make haste for my help.
دشمنان جانم رسوا و نابود شوند. آنانی که می‌کوشند به من آسیب برسانند سرافکنده و بی‌آبرو شوند! 13
Let them be confounded and consumed that are adversaries to my soul; let them be covered with reproach and dishonour that seek my hurt.
من پیوسته به تو امیدوارم و بیش از پیش تو را ستایش خواهم کرد. 14
But I will hope continually, and will yet praise thee more and more.
از عدالت تو سخن خواهم گفت و هر روز برای مردم تعریف خواهم کرد که تو بارها مرا نجات داده‌ای! 15
My mouth shall show forth thy righteousness and thy salvation all the day; for I know not their numbers.
ای خداوند با قدرت تو خواهم رفت و به همه اعلام خواهم کرد که تنها تو عادل هستی. 16
I will go in the strength of the Lord GOD: I will make mention of thy righteousness, even of thine only.
خدایا، از دوران کودکی معلم من تو بوده‌ای و من همیشه دربارهٔ کارهای شگفت‌انگیز تو با دیگران سخن گفته‌ام. 17
O God, thou hast taught me from my youth: and to this day have I declared thy wondrous works.
پس خدایا اکنون که پیر شده‌ام و موهایم سفید گردیده است، مرا ترک نکن. کمکم کن تا بتوانم به نسلهای آینده از قدرت و معجزات تو خبر دهم. 18
Now also when I am old and grayheaded, O God, forsake me not; until I have shown thy strength to this generation, and thy power to every one that is to come.
ای خدا، عدالت تو تا به آسمانها می‌رسد. تو کارهای بزرگ انجام داده‌ای. خدایا کسی مانند تو نیست. 19
Thy righteousness also, O God, is very high, who hast done great things: O God, who is like thee!
ای که سختیها و زحمات بسیار به من نشان دادی، می‌دانم که به من نیروی تازه خواهی بخشید و مرا از این وضع فلاکت‌بار بیرون خواهی آورد. 20
Thou, who hast shown me great and many troubles, wilt revive me again, and shalt bring me again from the depths of the earth.
مرا بیش از پیش سرافراز خواهی نمود و بار دیگر مرا دلداری خواهی داد. 21
Thou shalt increase my greatness, and comfort me on every side.
ای خدای من، با نوای بربط صداقت تو را خواهم ستود! ای خدای مقدّس اسرائیل، با صدای عود برای تو سرود خواهم خواند. 22
I will also praise thee with the psaltery, even thy truth, O my God: to thee will I sing with the harp, O thou Holy One of Israel.
با تمام وجود برای تو سرود خواهم خواند و از شادی فریاد برخواهم آورد، زیرا تو مرا نجات داده‌ای. 23
My lips shall greatly rejoice when I sing to thee; and my soul, whom thou hast redeemed.
تمام روز از عدالت تو سخن خواهم گفت، زیرا کسانی که در پی آزار من بودند، رسوا و سرافکنده شدند. 24
My tongue also shall talk of thy righteousness all the day long: for they are confounded, for they are brought to shame, that seek my hurt.

< مزامیر 71 >