مزامیر 71

1 ای خداوند، به تو پناه آورده‌ام، نگذار هرگز سرافکنده شوم.

In thee, O Yahweh, have I sought refuge, May I not be ashamed unto times age-abiding:

2 تو عادلی، پس مرا برهان و نجات ده.

In thy righteousness, wilt thou rescue me, and deliver me, Incline unto me thine ear, and save me:

3 به دعای من گوش ده و نجاتم ببخش. برای من پناهگاهی مطمئن باش تا همه وقت به تو پناه آورم. ای صخره و قلعه من، فرمان نجات مرا صادر کن!

Be thou unto me, a Rock to dwell in, a Place of Security, To save me, For, my mountain crag and my stronghold, thou art.

4 خدایا، مرا از دست اشخاص شرور و بدکار و ظالم برهان!

Oh my God, deliver me, From the hand of the lawless one, From the clutch of the perverse and ruthless one;

5 ای خداوند، تنها امید من تو هستی و از زمان کودکی اعتماد من تو بوده‌ای!

For, thou, art my hope, My Lord, Yahweh, My confidence from my youthful days:

6 زمانی که در شکم مادرم بودم، تو از من نگهداری می‌کردی و پیش از آنکه متولد شوم، تو خدای من بوده‌ای؛ پس تو را پیوسته ستایش خواهم کرد.

Upon thee, have I stayed myself from birth, Thou art he that severed me, from the body of my mother, Of thee, shall be my praise—continually.

7 زندگی من برای بسیاری سرمشق شده است، زیرا تو پشت و پناه من بوده‌ای!

A very wonder, have I been unto many, Seeing that, thou, hast been my strong refuge,

8 خدایا، تمام روز تو را شکر می‌گویم و جلالت را اعلام می‌کنم.

My mouth shall be filled with, thy praise, All the day, with thy splendour.

9 اکنون که پیر و ناتوان شده‌ام مرا دور مینداز و ترک نکن.

Do not cast me off in the time of old age, When my vigour faileth, do not forsake me;

10 دشمنانم بر ضد من سخن می‌گویند و قصد جانم را دارند.

For mine enemies have spoken of me, And, they who watch for my life, have taken counsel together;

11 می‌گویند: «خدا او را ترک کرده است، پس برویم و او را گرفتار سازیم، چون کسی نیست که او را نجات دهد!»

Saying, God, hath forsaken him, Pursue and take him, For there is none to rescue.

12 ای خدا، از من دور مشو! خدایا، به یاری من بشتاب!

O God, be not far from me, O my God, to help me, make haste!

13 دشمنان جانم رسوا و نابود شوند. آنانی که می‌کوشند به من آسیب برسانند سرافکنده و بی‌آبرو شوند!

Let them be ashamed—be consumed, Who are assailing my life, —Let them be covered with reproach and confusion, Who are seeking my hurt.

14 من پیوسته به تو امیدوارم و بیش از پیش تو را ستایش خواهم کرد.

But, I, continually will hope, And will add to all thy praise;

15 از عدالت تو سخن خواهم گفت و هر روز برای مردم تعریف خواهم کرد که تو بارها مرا نجات داده‌ای!

My mouth, shall relate thy righteousness, All the day, thy deliverance, For I know not the numbers.

16 ای خداوند با قدرت تو خواهم رفت و به همه اعلام خواهم کرد که تنها تو عادل هستی.

I will enter into the mighty doings of My Lord—Yahweh, I will make mention of thy righteousness—thine alone.

17 خدایا، از دوران کودکی معلم من تو بوده‌ای و من همیشه دربارهٔ کارهای شگفت‌انگیز تو با دیگران سخن گفته‌ام.

O God, thou hast taught me from my youthful days, And, hitherto, have I been wont to tell of thy wonders;

18 پس خدایا اکنون که پیر شده‌ام و موهایم سفید گردیده است، مرا ترک نکن. کمکم کن تا بتوانم به نسلهای آینده از قدرت و معجزات تو خبر دهم.

Even now, therefore, that I am old and grayheaded, O God, do not forsake me, —Until I tell of thine arm unto a [new] generation, Unto every one that is to come, thy might;

19 ای خدا، عدالت تو تا به آسمانها می‌رسد. تو کارهای بزرگ انجام داده‌ای. خدایا کسی مانند تو نیست.

And, as for thy righteousness, O God, up on high, Wherein thou hast wrought great things, O God! who is like unto thee?

20 ای که سختیها و زحمات بسیار به من نشان دادی، می‌دانم که به من نیروی تازه خواهی بخشید و مرا از این وضع فلاکت‌بار بیرون خواهی آورد.

Thou who hast let us see many distresses and misfortunes, Wilt again bring us to life, And, out of the resounding depths of the earth, wilt again raise us up;

21 مرا بیش از پیش سرافراز خواهی نمود و بار دیگر مرا دلداری خواهی داد.

Thou wilt increase my greatness, And, on every side, wilt comfort me.

22 ای خدای من، با نوای بربط صداقت تو را خواهم ستود! ای خدای مقدّس اسرائیل، با صدای عود برای تو سرود خواهم خواند.

I also, will praise thee by the aid of a harp, Thy faithfulness, O my God, —I will make music unto thee with a lyre, Thou holy one of Israel;

23 با تمام وجود برای تو سرود خواهم خواند و از شادی فریاد برخواهم آورد، زیرا تو مرا نجات داده‌ای.

My lips shall make a joyful noise, When I make music unto thee, And my soul which thou hast ransomed;

24 تمام روز از عدالت تو سخن خواهم گفت، زیرا کسانی که در پی آزار من بودند، رسوا و سرافکنده شدند.

Even my tongue, all the day, shall softly utter thy righteousness, For they have turned pale—for they have blushed, Who were seeking my hurt.