مزامیر 71

1 ای خداوند، به تو پناه آورده‌ام، نگذار هرگز سرافکنده شوم.

By David, [a Psalm sung by] the sons of Jonadab, and the first that were taken captive. O Lord, I have hoped in you: let me never be put to shame.

2 تو عادلی، پس مرا برهان و نجات ده.

In your righteousness deliver me and rescue me: incline your ear to me, and save me.

3 به دعای من گوش ده و نجاتم ببخش. برای من پناهگاهی مطمئن باش تا همه وقت به تو پناه آورم. ای صخره و قلعه من، فرمان نجات مرا صادر کن!

Be to me a protecting God, and a strong hold to save me: for you are my fortress and my refuge.

4 خدایا، مرا از دست اشخاص شرور و بدکار و ظالم برهان!

Deliver me, O my God, from the hand of the sinner, from the hand of the transgressor and unjust man.

5 ای خداوند، تنها امید من تو هستی و از زمان کودکی اعتماد من تو بوده‌ای!

For you are my support, O Lord; O Lord, [you are] my hope from my youth.

6 زمانی که در شکم مادرم بودم، تو از من نگهداری می‌کردی و پیش از آنکه متولد شوم، تو خدای من بوده‌ای؛ پس تو را پیوسته ستایش خواهم کرد.

On you have I been stayed from the womb: from the belly of my mother you are my protector: of you is my praise continually.

7 زندگی من برای بسیاری سرمشق شده است، زیرا تو پشت و پناه من بوده‌ای!

I am become as it were a wonder to many: but you are [my] strong helper.

8 خدایا، تمام روز تو را شکر می‌گویم و جلالت را اعلام می‌کنم.

Let my mouth be filled with praise, that I may hymn your glory, [and] your majesty all the day.

9 اکنون که پیر و ناتوان شده‌ام مرا دور مینداز و ترک نکن.

Cast me not off at the time of old age; forsake me not when my strength fails.

10 دشمنانم بر ضد من سخن می‌گویند و قصد جانم را دارند.

For mine enemies have spoken against me; and they that lay wait for my soul have taken counsel together,

11 می‌گویند: «خدا او را ترک کرده است، پس برویم و او را گرفتار سازیم، چون کسی نیست که او را نجات دهد!»

saying, God has forsaken him: persecute you and take him; for there is none to deliver [him].

12 ای خدا، از من دور مشو! خدایا، به یاری من بشتاب!

O God, go not far from me, O my God, draw near to my help.

13 دشمنان جانم رسوا و نابود شوند. آنانی که می‌کوشند به من آسیب برسانند سرافکنده و بی‌آبرو شوند!

Let those that plot against my soul be ashamed and utterly fail: let those that seek my hurt be clothed with shame and dishonor.

14 من پیوسته به تو امیدوارم و بیش از پیش تو را ستایش خواهم کرد.

But I will hope continually, and will praise you more and more.

15 از عدالت تو سخن خواهم گفت و هر روز برای مردم تعریف خواهم کرد که تو بارها مرا نجات داده‌ای!

My mouth shall declare your righteousness openly, [and] your salvation all the day; for I am not acquainted with the affairs [of men].

16 ای خداوند با قدرت تو خواهم رفت و به همه اعلام خواهم کرد که تنها تو عادل هستی.

I will go on in the might of the Lord: O Lord, I will make mention of your righteousness only.

17 خدایا، از دوران کودکی معلم من تو بوده‌ای و من همیشه دربارهٔ کارهای شگفت‌انگیز تو با دیگران سخن گفته‌ام.

O God, you have taught me from my youth, and until now will I declare your wonders;

18 پس خدایا اکنون که پیر شده‌ام و موهایم سفید گردیده است، مرا ترک نکن. کمکم کن تا بتوانم به نسلهای آینده از قدرت و معجزات تو خبر دهم.

even until I am old and advanced in years. O God, forsake me not; until I shall have declared your arm to all the generation that is to come:

19 ای خدا، عدالت تو تا به آسمانها می‌رسد. تو کارهای بزرگ انجام داده‌ای. خدایا کسی مانند تو نیست.

even your power and your righteousness, O God, up to the highest [heavens, even] the mighty works which you has done: O God, who is like to you?

20 ای که سختیها و زحمات بسیار به من نشان دادی، می‌دانم که به من نیروی تازه خواهی بخشید و مرا از این وضع فلاکت‌بار بیرون خواهی آورد.

What afflictions many and sore have you showed me! yet you did turn and quicken me, and brought me again from the depths of the earth.

21 مرا بیش از پیش سرافراز خواهی نمود و بار دیگر مرا دلداری خواهی داد.

You did multiply your righteousness, and did turn and comfort me, and brought me again out of the depths of the earth.

22 ای خدای من، با نوای بربط صداقت تو را خواهم ستود! ای خدای مقدّس اسرائیل، با صدای عود برای تو سرود خواهم خواند.

I will also therefore give thanks to you, O God, [because of] your truth, on an instrument of psalmody: I will sing psalms to you on the harp, O Holy One of Israel.

23 با تمام وجود برای تو سرود خواهم خواند و از شادی فریاد برخواهم آورد، زیرا تو مرا نجات داده‌ای.

My lips shall rejoice when I sing to you; and my soul, which you have redeemed.

24 تمام روز از عدالت تو سخن خواهم گفت، زیرا کسانی که در پی آزار من بودند، رسوا و سرافکنده شدند.

Moreover also my tongue shall dwell all the day upon your righteousness; when they shall be ashamed and confounded that seek my hurt.