< مزامیر 70 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، که از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. خدایا، به یاری من بشتاب و مرا نجات ده! 1
Au maître-chantre. — De David. — Pour servir de mémorial. O Dieu, daigne me délivrer! Éternel, accours à mon aide!
بگذار آنانی که قصد جانم را دارند خجل و سرافکنده شوند و بدخواهان من پریشان گردند؛ 2
Qu'ils soient confus et qu'ils rougissent, Ceux qui en veulent à ma vie. Qu'ils reculent et soient couverts d'ignominie, Ceux qui souhaitent ma ruine!
بگذار کسانی که مرا مسخره می‌کنند رسوا و ناکام شوند. 3
Que le juste châtiment de leur honte Fasse reculer ceux qui disent: «Ah! Ah!»
بگذار کسانی که تو را طلب می‌کنند در تو شاد و خرسند باشند و آنانی که نجات تو را دوست دارند پیوسته بگویند: «خداوند بزرگ است!» 4
Que tous ceux qui te recherchent, Tressaillent d'allégresse et se réjouissent en toi! Et que ceux qui espèrent en ton secours Disent sans cesse: «Gloire soit à Dieu!»
من فقیر و نیازمند هستم. خدایا، به یاری من بشتاب! ای خداوند، تو مددکار و نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، پس تأخیر نکن! 5
Je suis affligé et misérable: O Dieu, hâte-toi de venir à mon secours! Tu es mon aide et mon libérateur: Éternel, ne tarde pas!

< مزامیر 70 >