< مزامیر 70 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، که از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. خدایا، به یاری من بشتاب و مرا نجات ده! 1
To the chief Musician, [A Psalm] of David to bring to remembrance. [Make haste], O God, to deliver me; make haste to help me, O LORD.
بگذار آنانی که قصد جانم را دارند خجل و سرافکنده شوند و بدخواهان من پریشان گردند؛ 2
Let them be ashamed and confounded that seek after my soul: let them be turned backward, and put to confusion, that desire my hurt.
بگذار کسانی که مرا مسخره می‌کنند رسوا و ناکام شوند. 3
Let them be turned back for a reward of their shame that say, Aha, aha.
بگذار کسانی که تو را طلب می‌کنند در تو شاد و خرسند باشند و آنانی که نجات تو را دوست دارند پیوسته بگویند: «خداوند بزرگ است!» 4
Let all those that seek thee rejoice and be glad in thee: and let such as love thy salvation say continually, Let God be magnified.
من فقیر و نیازمند هستم. خدایا، به یاری من بشتاب! ای خداوند، تو مددکار و نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، پس تأخیر نکن! 5
But I [am] poor and needy: make haste to me, O God: thou [art] my help and my deliverer; O LORD, make no delay.

< مزامیر 70 >