< مزامیر 70 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، که از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. خدایا، به یاری من بشتاب و مرا نجات ده! 1
To the choirmaster of David to make remembrance. O God to deliver me O Yahweh to help my make haste!
بگذار آنانی که قصد جانم را دارند خجل و سرافکنده شوند و بدخواهان من پریشان گردند؛ 2
May they be ashamed and they may be abashed [those who] seek life my may they be turned back backwards and may they be humiliated [the] [people] desirous of harm my.
بگذار کسانی که مرا مسخره می‌کنند رسوا و ناکام شوند. 3
May they turn back on [the] consequence of shame their those [who] say aha! - aha!
بگذار کسانی که تو را طلب می‌کنند در تو شاد و خرسند باشند و آنانی که نجات تو را دوست دارند پیوسته بگویند: «خداوند بزرگ است!» 4
May they exult and they may rejoice - in you all [those who] seek you and they may say continually may he be great God [those who] love salvation your.
من فقیر و نیازمند هستم. خدایا، به یاری من بشتاب! ای خداوند، تو مددکار و نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، پس تأخیر نکن! 5
And I - [am] poor and needy O God make haste! to me [are] help my and deliverer my you O Yahweh may not you delay.

< مزامیر 70 >