< مزامیر 70 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، که از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. خدایا، به یاری من بشتاب و مرا نجات ده! 1
For the Chief Musician. [A Psalm] of David; to bring to remembrance. [Make haste], O God, to deliver me; make haste to help me, O LORD.
بگذار آنانی که قصد جانم را دارند خجل و سرافکنده شوند و بدخواهان من پریشان گردند؛ 2
Let them be ashamed and confounded that seek after my soul: let them be turned backward and brought to dishonour that delight in my hurt.
بگذار کسانی که مرا مسخره می‌کنند رسوا و ناکام شوند. 3
Let them be turned back by reason of their shame that say, Aha, Aha.
بگذار کسانی که تو را طلب می‌کنند در تو شاد و خرسند باشند و آنانی که نجات تو را دوست دارند پیوسته بگویند: «خداوند بزرگ است!» 4
Let all those that seek thee rejoice and be glad in thee; and let such as love thy salvation say continually, Let God be magnified.
من فقیر و نیازمند هستم. خدایا، به یاری من بشتاب! ای خداوند، تو مددکار و نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، پس تأخیر نکن! 5
But I am poor and needy; make haste unto me, O God: thou art my help and my deliverer; O LORD, make no tarrying.

< مزامیر 70 >