< مزامیر 70 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، که از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. خدایا، به یاری من بشتاب و مرا نجات ده! 1
Katoeng kruek zaehoikung hanah. David mah tahmen hnikhaih. Aw Sithaw, karangah na pahlong ah; Aw Angraeng, kai abomh hanah karangah angzo ah.
بگذار آنانی که قصد جانم را دارند خجل و سرافکنده شوند و بدخواهان من پریشان گردند؛ 2
Ka hinghaih lak han pakrong kaminawk loe azathaih tongh o nasoe loe, anghmanghaih hoiah om o nasoe; kai raihaih paek koeh kaminawk loe hnuk amlaem o nasoe loe, palungboenghaih hoiah om o nasoe.
بگذار کسانی که مرا مسخره می‌کنند رسوا و ناکام شوند. 3
Kai hanah Aha, Aha, tiah pahnuithuih kaminawk loe azathaih hoiah amlaem o let nasoe.
بگذار کسانی که تو را طلب می‌کنند در تو شاد و خرسند باشند و آنانی که نجات تو را دوست دارند پیوسته بگویند: «خداوند بزرگ است!» 4
Nang pakrong kaminawk boih, nang ah anghoe o nasoe loe, nawm o nasoe; na pahlonghaih koeh kaminawk mah, Sithaw loe dungzan khoek to lensawkhaih om nasoe, tiah thui o nasoe.
من فقیر و نیازمند هستم. خدایا، به یاری من بشتاب! ای خداوند، تو مددکار و نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، پس تأخیر نکن! 5
Toe kai loe amtang moe, caaknaek vawt kami ah ka oh; Aw Sithaw, kai khaeah karangah angzo ah; nang loe kai bomkung hoi kai pahlongkung ah na oh; aw Angraeng, akra hmah.

< مزامیر 70 >