مزامیر 69

1 برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنها». مزمور داوود. خدایا، مرا از این طوفان مشکلات نجات ده!

For the Chief Musician. To the tune of “Lilies.” By David. Save me, God, for the waters have come up to my neck!

2 در منجلاب فرو رفته‌ام و در زیر پایم جایی برای ایستادن نیست. به جاهای عمیق رسیده‌ام و سیلاب مرا پوشانده است.

I sink in deep mire, where there is no foothold. I have come into deep waters, where the floods overflow me.

3 از بس می‌نالم خسته شده‌ام و گلویم خشک شده است. چشمانم آنقدر منتظر اقدام تو بوده‌اند که تار گشته‌اند.

I am weary with my crying. My throat is dry. My eyes fail looking for my God.

4 آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند از موهای سرم بیشترند. دشمنانم در مورد من دروغ می‌گویند، آنها از من قویترند و قصد کشتن مرا دارند. آنچه از دیگران ندزدیده‌ام، از من می‌خواهند برگردانم.

Those who hate me without a cause are more than the hairs of my head. Those who want to cut me off, being my enemies wrongfully, are mighty. I have to restore what I didn’t take away.

5 ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از نظر تو پنهان نیست.

God, you know my foolishness. My sins aren’t hidden from you.

6 ای خداوند لشکرهای آسمان، مگذار آنانی که به تو امیدوار هستند و انتظار تو را می‌کشند، به سبب من شرمنده شوند. ای خدای اسرائیل، مگذار مایهٔ رسوایی دوستدارانت شوم.

Don’t let those who wait for you be shamed through me, Lord Yahweh of Armies. Don’t let those who seek you be brought to dishonor through me, God of Israel.

7 من به خاطر توست که اینچنین مورد سرزنش واقع شده و رسوا گشته‌ام.

Because for your sake, I have borne reproach. Shame has covered my face.

8 نزد برادران خود غریب هستم و در خانوادهٔ خود بیگانه محسوب می‌شوم.

I have become a stranger to my brothers, an alien to my mother’s children.

9 اشتیاقی که برای خانۀ تو دارم، مثل آتش در من زبانه می‌کشد، و توهینهای اهانت‌کنندگانِ تو بر من افتاده است.

For the zeal of your house consumes me. The reproaches of those who reproach you have fallen on me.

10 هنگامی که با روزه و اشک در حضور تو خود را فروتن می‌سازم، آنها مرا سرزنش می‌کنند.

When I wept and I fasted, that was to my reproach.

11 وقتی برای توبه و ندامت پلاس در بر می‌کنم، آنها مسخره‌ام می‌کنند.

When I made sackcloth my clothing, I became a byword to them.

12 مردم کوچه و بازار پشت سرم حرف می‌زنند و میگساران برای من آواز می‌خوانند.

Those who sit in the gate talk about me. I am the song of the drunkards.

13 اما من، ای خداوند، نزد تو دعا می‌کنم. ای خدا، تو در وقت مناسب به من جواب ده، به سبب محبت عظیمت دعای مرا مستجاب فرما و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات ده.

But as for me, my prayer is to you, Yahweh, in an acceptable time. God, in the abundance of your loving kindness, answer me in the truth of your salvation.

14 مرا از میان سیل و طوفان برهان تا غرق نشوم. مرا از دست دشمنانم نجات ده.

Deliver me out of the mire, and don’t let me sink. Let me be delivered from those who hate me, and out of the deep waters.

15 مگذار سیلاب مرا بپوشاند و در اعماق آبها غرق شوم.

Don’t let the flood waters overwhelm me, neither let the deep swallow me up. Don’t let the pit shut its mouth on me.

16 ای خداوند، دعای مرا مستجاب فرما، زیرا محبت تو شگفت‌انگیز است. از من مراقبت فرما، زیرا رحمت تو بیکران است.

Answer me, Yahweh, for your loving kindness is good. According to the multitude of your tender mercies, turn to me.

17 روی خود را از من برمگردان، زیرا در سختی و زحمت هستم. دعای مرا زود جواب ده.

Don’t hide your face from your servant, for I am in distress. Answer me speedily!

18 نزد من بیا و بهای آزادیم را بپرداز و مرا از دست دشمن رها کن.

Draw near to my soul and redeem it. Ransom me because of my enemies.

19 می‌دانی چگونه مورد سرزنش و اهانت قرار گرفته و رسوا شده‌ام؛ تو همهٔ دشمنانم را می‌بینی.

You know my reproach, my shame, and my dishonor. My adversaries are all before you.

20 طعنه و سرزنش مردم دل مرا شکسته است و سخت بیمار شده‌ام. منتظر بودم کسی با من همدردی کند، ولی شخص دلسوزی یافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم که مرا دلداری دهند، اما کسی را نیافتم.

Reproach has broken my heart, and I am full of heaviness. I looked for some to take pity, but there was none; for comforters, but I found none.

21 به جای خوراک، به من زرداب دادند و به جای آب، سرکه نوشاندند.

They also gave me poison for my food. In my thirst, they gave me vinegar to drink.

22 بگذار سفرۀ رنگینی که جلویشان پهن است، دامی شود و آرامش و صفایشان، تله باشد.

Let their table before them become a snare. May it become a retribution and a trap.

23 چشمانشان کور شود تا نتوانند ببینند، و کمرهایشان همیشه بلرزد!

Let their eyes be darkened, so that they can’t see. Let their backs be continually bent.

24 خشم خود را بر سرشان بریز و با آتش غضبت آنها را بسوزان!

Pour out your indignation on them. Let the fierceness of your anger overtake them.

25 ای کاش خانه‌هایشان خراب گردد و کسی در خیمه‌هایشان ساکن نشود.

Let their habitation be desolate. Let no one dwell in their tents.

26 زیرا به کسی که تو تنبیه کرده‌ای آزار می‌رسانند و از رنجهای آنانی که تو مجروحشان ساخته‌ای سخن می‌گویند.

For they persecute him whom you have wounded. They tell of the sorrow of those whom you have hurt.

27 گناهانشان را یک به یک در نظر بگیر و مگذار نجات تو شامل حالشان شود.

Charge them with crime upon crime. Don’t let them come into your righteousness.

28 نامشان را از دفتر حیات خود پاک کن و مگذار جزو قوم تو محسوب شوند.

Let them be blotted out of the book of life, and not be written with the righteous.

29 اما من مصیبت‌زده و دردمند هستم. ای خدا، مرا نجات ده و سرافراز فرما.

But I am in pain and distress. Let your salvation, God, protect me.

30 با سرود نام خدا را ستایش خواهم نمود و با دعای شکرگزاری عظمت او را خواهم ستود.

I will praise the name of God with a song, and will magnify him with thanksgiving.

31 خداوند چنین پرستشی را بیش از قربانی حیوانات می‌پسندد.

It will please Yahweh better than an ox, or a bull that has horns and hoofs.

32 اشخاص فروتن که طالب خدا هستند وقتی ببینند او به فکر ایشان است شاد و امیدوار خواهند شد.

The humble have seen it, and are glad. You who seek after God, let your heart live.

33 خداوند دعای نیازمندان را مستجاب می‌نماید و عزیزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمی‌کند.

For Yahweh hears the needy, and doesn’t despise his captive people.

34 ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید! ای دریاها و ای موجودات دریایی، خدا را بستایید!

Let heaven and earth praise him; the seas, and everything that moves therein!

35 خدا اورشلیم را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را دوباره بنا خواهد نمود تا قوم برگزیده‌اش در سرزمین موعود سکونت نمایند و آن را به تصرف خود درآورند.

For God will save Zion, and build the cities of Judah. They shall settle there, and own it.

36 فرزندان بندگانش وارث سرزمین موعود خواهند شد و آنانی که خدا را دوست می‌دارند، در آن ساکن خواهند شد.

The children also of his servants shall inherit it. Those who love his name shall dwell therein.