مزامیر 69

1 برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنها». مزمور داوود. خدایا، مرا از این طوفان مشکلات نجات ده!

To the Chief Musician. On "The Lilies." David’s. Save me, O God, For waters have entered as far as the life;

2 در منجلاب فرو رفته‌ام و در زیر پایم جایی برای ایستادن نیست. به جاهای عمیق رسیده‌ام و سیلاب مرا پوشانده است.

I have sunk in deep swamp, Where there is no place to stand, I have come into abysses of waters, Where a flood hath overflowed me;

3 از بس می‌نالم خسته شده‌ام و گلویم خشک شده است. چشمانم آنقدر منتظر اقدام تو بوده‌اند که تار گشته‌اند.

I am weary with mine outcry, Parched is my throat, —Mine eyes have become dim, through waiting for my God.

4 آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند از موهای سرم بیشترند. دشمنانم در مورد من دروغ می‌گویند، آنها از من قویترند و قصد کشتن مرا دارند. آنچه از دیگران ندزدیده‌ام، از من می‌خواهند برگردانم.

More than the hairs of my head, Are they who hate me without cause, —Firmer than my bones, Are they who are my foes for false cause, —What I had not plundered, then, had I to restore.

5 ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از نظر تو پنهان نیست.

O God, thou, hast known my folly, And, my wrong-doings, from thee, have not been hid.

6 ای خداوند لشکرهای آسمان، مگذار آنانی که به تو امیدوار هستند و انتظار تو را می‌کشند، به سبب من شرمنده شوند. ای خدای اسرائیل، مگذار مایهٔ رسوایی دوستدارانت شوم.

Let them not be ashamed, through me, Who have waited for thee, O My Lord, Yahweh of hosts, —Let them not be confounded, through me, Who are seeking thee, O God of Israel!

7 من به خاطر توست که اینچنین مورد سرزنش واقع شده و رسوا گشته‌ام.

Because, for thy sake, have I borne reproach, Confusion hath covered my face;

8 نزد برادران خود غریب هستم و در خانوادهٔ خود بیگانه محسوب می‌شوم.

One estranged, have I become, to my own brethren, Yea, an alien, to the sons of my own mother;

9 اشتیاقی که برای خانۀ تو دارم، مثل آتش در من زبانه می‌کشد، و توهینهای اهانت‌کنندگانِ تو بر من افتاده است.

Because, zeal for thy house, hath eaten me up, And, the reproaches of them who have reproached thee, have fallen upon me.

10 هنگامی که با روزه و اشک در حضور تو خود را فروتن می‌سازم، آنها مرا سرزنش می‌کنند.

When I have humbled my soul with fasting, Then hath it turned to my reproach;

11 وقتی برای توبه و ندامت پلاس در بر می‌کنم، آنها مسخره‌ام می‌کنند.

When I have made my clothing of sackcloth, Then have I served them for a by-word;

12 مردم کوچه و بازار پشت سرم حرف می‌زنند و میگساران برای من آواز می‌خوانند.

They who sit in the gate talk against me, —And [against me are] the songs of them who imbibe strong drink.

13 اما من، ای خداوند، نزد تو دعا می‌کنم. ای خدا، تو در وقت مناسب به من جواب ده، به سبب محبت عظیمت دعای مرا مستجاب فرما و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات ده.

But, as for me, my prayer shall be unto thee, O Yahweh, in a time of acceptance, O God, in the abounding of thy lovingkindness, answer me with thy saving faithfulness.

14 مرا از میان سیل و طوفان برهان تا غرق نشوم. مرا از دست دشمنانم نجات ده.

Rescue me out of the mire, lest I sink, Let me be rescued, From my haters, and, From abysses of waters:

15 مگذار سیلاب مرا بپوشاند و در اعماق آبها غرق شوم.

Let not a flood of waters overflow me, And let not the depth swallow me up, Neither let the well close, over me, her mouth.

16 ای خداوند، دعای مرا مستجاب فرما، زیرا محبت تو شگفت‌انگیز است. از من مراقبت فرما، زیرا رحمت تو بیکران است.

Answer me, O Yahweh, for good is thy lovingkindness, According to the abounding of thy compassions, turn thou towards me:

17 روی خود را از من برمگردان، زیرا در سختی و زحمت هستم. دعای مرا زود جواب ده.

Then do not hide thy face from thy servant, Because I am in distress, haste thou—answer me!

18 نزد من بیا و بهای آزادیم را بپرداز و مرا از دست دشمن رها کن.

Oh draw near unto my soul—redeem it, Because of mine enemies, ransom me.

19 می‌دانی چگونه مورد سرزنش و اهانت قرار گرفته و رسوا شده‌ام؛ تو همهٔ دشمنانم را می‌بینی.

Thou, knowest my reproach, and my shame, and my confusion, Before thee, are all mine adversaries.

20 طعنه و سرزنش مردم دل مرا شکسته است و سخت بیمار شده‌ام. منتظر بودم کسی با من همدردی کند، ولی شخص دلسوزی یافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم که مرا دلداری دهند، اما کسی را نیافتم.

Reproach hath broken my heart, and I am weak, —Though I waited for one to pity me, yet there was none, And for comforters, yet I found not any.

21 به جای خوراک، به من زرداب دادند و به جای آب، سرکه نوشاندند.

But they put in my food—poison! And, for my thirst, they gave for my drink—vinegar!

22 بگذار سفرۀ رنگینی که جلویشان پهن است، دامی شود و آرامش و صفایشان، تله باشد.

Let their table, before them, become a snare, And unto their friends, a lure;

23 چشمانشان کور شود تا نتوانند ببینند، و کمرهایشان همیشه بلرزد!

Let their eyes become too dim to see, And, their loins, continually cause thou to shake;

24 خشم خود را بر سرشان بریز و با آتش غضبت آنها را بسوزان!

Pour out over them thine indignation, And let, the glow of thine anger, overtake them:

25 ای کاش خانه‌هایشان خراب گردد و کسی در خیمه‌هایشان ساکن نشود.

Let their encampment become desolate, In their tents, be there none to dwell:

26 زیرا به کسی که تو تنبیه کرده‌ای آزار می‌رسانند و از رنجهای آنانی که تو مجروحشان ساخته‌ای سخن می‌گویند.

For, whom, thou thyself, hadst smitten, they pursued, And, unto the pain of thy wounded ones, they must needs add.

27 گناهانشان را یک به یک در نظر بگیر و مگذار نجات تو شامل حالشان شود.

Lay punishment on their iniquity, And let them not enter into thy righteousness;

28 نامشان را از دفتر حیات خود پاک کن و مگذار جزو قوم تو محسوب شوند.

Let them be blotted out of the book of life, And, with the righteous, let them not be enrolled.

29 اما من مصیبت‌زده و دردمند هستم. ای خدا، مرا نجات ده و سرافراز فرما.

I, then, am humbled and in pain, Thy salvation, O God, may it set me on high.

30 با سرود نام خدا را ستایش خواهم نمود و با دعای شکرگزاری عظمت او را خواهم ستود.

I will praise the Name of God with a song, And will magnify him with thanksgiving;

31 خداوند چنین پرستشی را بیش از قربانی حیوانات می‌پسندد.

So shall it be more pleasing to Yahweh than a bullock of the herd, Showing horn [and] divided hoof.

32 اشخاص فروتن که طالب خدا هستند وقتی ببینند او به فکر ایشان است شاد و امیدوار خواهند شد.

The humbled have seen—they rejoice! Ye seekers of God, let your heart, then, revive;

33 خداوند دعای نیازمندان را مستجاب می‌نماید و عزیزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمی‌کند.

For, a Hearkener to the needy, is Yahweh, And, his prisoners, hath he not despised.

34 ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید! ای دریاها و ای موجودات دریایی، خدا را بستایید!

Let the heavens and the earth, praise him, The seas, and everything that creepeth therein.

35 خدا اورشلیم را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را دوباره بنا خواهد نمود تا قوم برگزیده‌اش در سرزمین موعود سکونت نمایند و آن را به تصرف خود درآورند.

For, God, will save Zion, And build the cities of Judah, So shall men dwell there, and possess it:

36 فرزندان بندگانش وارث سرزمین موعود خواهند شد و آنانی که خدا را دوست می‌دارند، در آن ساکن خواهند شد.

Yea, the seed of his servants, shall inherit it, And, the lovers of his Name, shall settle down therein.