< مزامیر 69 >

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنها». مزمور داوود. خدایا، مرا از این طوفان مشکلات نجات ده! 1
TO THE OVERSEER. [SET] ON “LILIES.” BY DAVID. Save me, O God, for waters have come to the soul.
در منجلاب فرو رفته‌ام و در زیر پایم جایی برای ایستادن نیست. به جاهای عمیق رسیده‌ام و سیلاب مرا پوشانده است. 2
I have sunk in deep mire, And there is no standing, I have come into the depths of the waters, And a flood has overflown me.
از بس می‌نالم خسته شده‌ام و گلویم خشک شده است. چشمانم آنقدر منتظر اقدام تو بوده‌اند که تار گشته‌اند. 3
I have been wearied with my calling, My throat has been burned, My eyes have been consumed, waiting for my God.
آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند از موهای سرم بیشترند. دشمنانم در مورد من دروغ می‌گویند، آنها از من قویترند و قصد کشتن مرا دارند. آنچه از دیگران ندزدیده‌ام، از من می‌خواهند برگردانم. 4
Those hating me without cause Have been more than the hairs of my head, Mighty have been my destroyers, My lying enemies, That which I did not take away—I bring back.
ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از نظر تو پنهان نیست. 5
O God, You have known Concerning my overturn, And my desolations have not been hid from You.
ای خداوند لشکرهای آسمان، مگذار آنانی که به تو امیدوار هستند و انتظار تو را می‌کشند، به سبب من شرمنده شوند. ای خدای اسرائیل، مگذار مایهٔ رسوایی دوستدارانت شوم. 6
Do not let those waiting on You be ashamed because of me, O Lord, YHWH of Hosts, Do not let those seeking You Blush because of me, O God of Israel.
من به خاطر توست که اینچنین مورد سرزنش واقع شده و رسوا گشته‌ام. 7
For because of You I have borne reproach, Shame has covered my face.
نزد برادران خود غریب هستم و در خانوادهٔ خود بیگانه محسوب می‌شوم. 8
I have been a stranger to my brother, And a foreigner to sons of my mother.
اشتیاقی که برای خانۀ تو دارم، مثل آتش در من زبانه می‌کشد، و توهینهای اهانت‌کنندگانِ تو بر من افتاده است. 9
For [my] zeal for Your house has consumed me, And the reproaches of Your reproachers Have fallen on me.
هنگامی که با روزه و اشک در حضور تو خود را فروتن می‌سازم، آنها مرا سرزنش می‌کنند. 10
And I weep in the fasting of my soul, And it is for a reproach to me.
وقتی برای توبه و ندامت پلاس در بر می‌کنم، آنها مسخره‌ام می‌کنند. 11
And I make my clothing sackcloth, And I am for an allegory to them.
مردم کوچه و بازار پشت سرم حرف می‌زنند و میگساران برای من آواز می‌خوانند. 12
Those sitting at the gate meditate concerning me, And those drinking strong drink, Play on instruments.
اما من، ای خداوند، نزد تو دعا می‌کنم. ای خدا، تو در وقت مناسب به من جواب ده، به سبب محبت عظیمت دعای مرا مستجاب فرما و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات ده. 13
And my prayer [is] to You, O YHWH, A time of good pleasure, O God, In the abundance of Your kindness, Answer me in the truth of Your salvation.
مرا از میان سیل و طوفان برهان تا غرق نشوم. مرا از دست دشمنانم نجات ده. 14
Deliver me from the mire, and do not let me sink, Let me be delivered from those hating me, And from deep places of waters.
مگذار سیلاب مرا بپوشاند و در اعماق آبها غرق شوم. 15
Do not let a flood of waters overflow me, Nor let the deep swallow me up, Nor let the pit shut her mouth on me.
ای خداوند، دعای مرا مستجاب فرما، زیرا محبت تو شگفت‌انگیز است. از من مراقبت فرما، زیرا رحمت تو بیکران است. 16
Answer me, O YHWH, for Your kindness [is] good, Turn to me according to the abundance of Your mercies,
روی خود را از من برمگردان، زیرا در سختی و زحمت هستم. دعای مرا زود جواب ده. 17
And do not hide Your face from Your servant, For I am in distress—hurry, answer me.
نزد من بیا و بهای آزادیم را بپرداز و مرا از دست دشمن رها کن. 18
Be near to my soul—redeem it, Ransom me because of my enemies.
می‌دانی چگونه مورد سرزنش و اهانت قرار گرفته و رسوا شده‌ام؛ تو همهٔ دشمنانم را می‌بینی. 19
You have known my reproach, And my shame, and my blushing, All my adversaries [are] before You.
طعنه و سرزنش مردم دل مرا شکسته است و سخت بیمار شده‌ام. منتظر بودم کسی با من همدردی کند، ولی شخص دلسوزی یافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم که مرا دلداری دهند، اما کسی را نیافتم. 20
Reproach has broken my heart, and I am sick, And I look for a bemoaner, and there is none, And for comforters, and I have found none.
به جای خوراک، به من زرداب دادند و به جای آب، سرکه نوشاندند. 21
And they give gall for my food, And cause me to drink vinegar for my thirst.
بگذار سفرۀ رنگینی که جلویشان پهن است، دامی شود و آرامش و صفایشان، تله باشد. 22
Their table before them is for a snare, And for a repayment—for a trap.
چشمانشان کور شود تا نتوانند ببینند، و کمرهایشان همیشه بلرزد! 23
Their eyes are darkened from seeing, And their loins continually shake You.
خشم خود را بر سرشان بریز و با آتش غضبت آنها را بسوزان! 24
Pour Your indignation on them, And the fierceness of Your anger seizes them.
ای کاش خانه‌هایشان خراب گردد و کسی در خیمه‌هایشان ساکن نشود. 25
Their tower is desolated, There is no dweller in their tents.
زیرا به کسی که تو تنبیه کرده‌ای آزار می‌رسانند و از رنجهای آنانی که تو مجروحشان ساخته‌ای سخن می‌گویند. 26
For they have pursued him [whom] You have struck, And recount of the pain of Your pierced ones.
گناهانشان را یک به یک در نظر بگیر و مگذار نجات تو شامل حالشان شود. 27
Give punishment for their iniquity, And they do not enter into Your righteousness.
نامشان را از دفتر حیات خود پاک کن و مگذار جزو قوم تو محسوب شوند. 28
They are blotted out of the scroll of life, And are not written with the righteous.
اما من مصیبت‌زده و دردمند هستم. ای خدا، مرا نجات ده و سرافراز فرما. 29
And I [am] afflicted and pained, Your salvation, O God, sets me on high.
با سرود نام خدا را ستایش خواهم نمود و با دعای شکرگزاری عظمت او را خواهم ستود. 30
I praise the Name of God with a song, And I magnify Him with thanksgiving,
خداوند چنین پرستشی را بیش از قربانی حیوانات می‌پسندد. 31
And it is better to YHWH than an ox, A bullock—horned [and] hoofed.
اشخاص فروتن که طالب خدا هستند وقتی ببینند او به فکر ایشان است شاد و امیدوار خواهند شد. 32
The humble have seen—they rejoice, You who seek God—and your heart lives.
خداوند دعای نیازمندان را مستجاب می‌نماید و عزیزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمی‌کند. 33
For YHWH listens to the needy, And He has not despised His bound ones.
ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید! ای دریاها و ای موجودات دریایی، خدا را بستایید! 34
The heavens and earth praise Him, Seas, and every moving thing in them.
خدا اورشلیم را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را دوباره بنا خواهد نمود تا قوم برگزیده‌اش در سرزمین موعود سکونت نمایند و آن را به تصرف خود درآورند. 35
For God saves Zion, And builds the cities of Judah, And they have dwelt there, and possess it.
فرزندان بندگانش وارث سرزمین موعود خواهند شد و آنانی که خدا را دوست می‌دارند، در آن ساکن خواهند شد. 36
And the seed of His servants inherit it, And those loving His Name dwell in it!

< مزامیر 69 >