مزامیر 68
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، برخیز و دشمنانت را پراکنده ساز. بگذار آنانی که از تو نفرت دارند از حضور تو بگریزند. | 1 |
To the chief Musician, A Psalm or Song of David. Let God arise, let his enemies be scattered: let them also that hate him flee before him.
| چنانکه دود در برابر باد پراکنده می‌شود، همچنان تو ایشان را پراکنده ساز؛ همان‌گونه که موم در مقابل آتش گداخته می‌شود، همچنان بگذار گناهکاران در حضورت نابود شوند. | 2 |
As smoke is driven away, so drive them away: as wax melteth before the fire, so let the wicked perish at the presence of God.
| اما نیکوکاران شادی کنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فریاد برآورند و خوش باشند. | 3 |
But let the righteous be glad; let them rejoice before God: yea, let them exceedingly rejoice.
| در وصف خدا سرود بخوانید. نام او را ستایش کنید. برای او که بر ابرها سوار است، راهی درست کنید. نام او یهوه است! در حضورش شادی کنید! | 4 |
Sing to God, sing praises to his name: extol him that rideth upon the heavens by his name JAH, and rejoice before him.
| خدایی که در خانهٔ مقدّس خود ساکن است، پدر یتیمان و دادرس بیوه‌زنان می‌باشد. | 5 |
A father of the fatherless, and a judge of the widows, is God in his holy habitation.
| او بی‌کسان و آوارگان را در خانه‌ها ساکن می‌گرداند و اسیران را آزاد می‌سازد. اما یاغیان در زمین خشک و بی‌آب ساکن خواهند شد. | 6 |
God setteth the solitary in families: he bringeth out those who are bound with chains: but the rebellious dwell in a dry land.
| ای خدای اسرائیل، وقتی تو قوم برگزیدهٔ خود را هدایت کردی و از میان بیابان عبور نمودی، | 7 |
O God, when thou wentest forth before thy people, when thou didst march through the wilderness; (Selah)
| زمین تکان خورد و آسمان بارید و کوه سینا از ترس حضور تو به لرزه افتاد. | 8 |
The earth shook, the heavens also rained at the presence of God: even Sinai itself was moved at the presence of God, the God of Israel.
| ای خدا، تو نعمتها بارانیدی و قوم برگزیدهٔ خود را که خسته و ناتوان بودند، نیرو و توان بخشیدی. | 9 |
Thou, O God, didst send a plentiful rain, by which thou didst confirm thy inheritance, when it was weary.
| جماعت تو در زمین موعود ساکن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نیازمندان را برآوردی. | 10 |
Thy congregation hath dwelt in it: thou, O God, hast prepared of thy goodness for the poor.
| خداوند کلام را اعلام کرد و کسانی که آن را بشارت دادند عدهٔ بی‌شماری بودند؛ کلام او این است: | 11 |
The Lord gave the word: great was the company of those that proclaimed it.
| «پادشاهان و سپاهیانشان بشتاب می‌گریزند! زنانی که در خانه هستند غنایم جنگی را بین خود قسمت می‌کنند. | 12 |
Kings of armies fled apace: and she that tarried at home divided the spoil.
| آنها اگرچه روزی فقیر و بینوا بودند، اما اینک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند کبوتری که بالهایش نقره‌ای و پرهایش طلایی است با زر و زیور آراسته‌اند.» | 13 |
Though ye lie among the pots, yet shall ye be as the wings of a dove covered with silver, and her feathers with yellow gold.
| خدای قادر مطلق پادشاهانی را که دشمن اسرائیل بودند مانند دانه‌های برف که در جنگلهای کوه صلمون آب می‌شود، پراکنده و محو ساخت. | 14 |
When the Almighty scattered kings in it, it was white as snow in Salmon.
| ای کوههای عظیم باشان، ای سلسله جبال بزرگ که قله‌های بلند دارید، | 15 |
The hill of God is as the hill of Bashan; an high hill as the hill of Bashan.
| چرا با حسرت به این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است نگاه می‌کنید؟ به یقین خداوند تا به ابد در آن ساکن خواهد بود. | 16 |
Why leap ye, ye lofty hills? this is the hill which God desireth to dwell in; yea, the LORD will dwell in it for ever.
| خداوند در میان هزاران هزار ارابه از کوه سینا به خانهٔ مقدّس خویش که در کوه صهیون است، رفته است. | 17 |
The chariots of God are twenty thousand, even thousands of angels: the Lord is among them, as in Sinai, in the holy place.
| آن هنگام که به برترین مکان بالا رفتی، بسیاری را به اسارت بردی و هدایا از آدمیان گرفتی، حتی از کسانی که زمانی یاغی بوده‌اند. اکنون خداوند در میان ما ساکن خواهد شد. | 18 |
Thou hast ascended on high, thou hast led captivity captive: thou hast received gifts for men; yea, for the rebellious also, that the LORD God might dwell among them.
| شکر و سپاس بر خداوندی که هر روز بارهای ما را متحمل می‌شود و خدایی که نجات ماست. | 19 |
Blessed be the Lord, who daily loadeth us with benefits, even the God of our salvation. (Selah)
| خدای ما نجا‌ت‌دهندۀ ماست و ما را از مرگ می‌رهاند. | 20 |
He that is our God is the God of salvation; and to GOD the Lord belong the issues from death.
| خدا سر دشمنانش را که در گناه زندگی می‌کنند، خرد خواهد کرد. | 21 |
But God shall wound the head of his enemies, and the hairy scalp of such one as goeth on still in his trespasses.
| خداوند می‌فرماید: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دریا باز خواهم آورد | 22 |
The Lord said, I will bring again from Bashan, I will bring my people again from the depths of the sea:
| تا در میان خون ریخته شدهٔ آنان راه بروید و سگها خون ایشان را بخورند.» | 23 |
That thy foot may be dipped in the blood of thy enemies, and the tongue of thy dogs in the same.
| ای خدایی که پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حرکت پیروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدّست دیده‌اند. | 24 |
They have seen thy goings, O God; even the goings of my God, my King, in the sanctuary.
| سرایندگان در پیش و نوازندگان در عقب و دوشیزگان در وسط آنان دف‌زنان حرکت می‌کنند. | 25 |
The singers went before, the players on instruments followed after; among them were the damsels playing with timbrels.
| همهٔ مردم اسرائیل خدا را حمد گویند. ای فرزندان یعقوب، خداوند را ستایش کنید. | 26 |
Bless ye God in the congregations, even the Lord, from the fountain of Israel.
| قبیلهٔ کوچک بنیامین پیشاپیش ستایش‌کنندگان خدا در حرکت است؛ بعد از او رهبران قبیلهٔ یهودا با دسته‌های خود، سپس بزرگان قبیلهٔ زبولون و نفتالی حرکت می‌کنند. | 27 |
There is little Benjamin with their ruler, the princes of Judah and their counsel, the princes of Zebulun, and the princes of Naphtali.
| ای خدا، نیروی خود را برای ما به کار ببر، همان‌گونه که در گذشته این کار را کردی. | 28 |
Thy God hath commanded thy strength: strengthen, O God, that which thou hast wrought for us.
| به احترام خانهٔ تو در اورشلیم، پادشاهان هدایا نزد تو خواهند آورد. | 29 |
Because of thy temple at Jerusalem shall kings bring presents to thee.
| مصر، آن حیوان وحشی را که در میان نیزارها ساکن است، توبیخ نما. قومهای جهان را که همچون رمه‌های گاو و گوساله هستند، سرزنش کن تا به فرمان تو گردن نهند و نقره‌های خود را به تو تقدیم کنند. اقوامی را که جنگ را دوست می‌دارند، پراکنده ساز. | 30 |
Rebuke the company of spearmen, the multitude of the bulls, with the calves of the people, till every one shall submit himself with pieces of silver: scatter thou the people that delight in war.
| مصر هدایا به دست سفیران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد کرد. | 31 |
Princes shall come out of Egypt; Cush shall soon stretch out her hands to God.
| ای ممالک جهان، برای خدا سرود بخوانید؛ خداوند را با سرودها بستایید. | 32 |
Sing to God, ye kingdoms of the earth; O sing praises to the Lord; (Selah)
| خدای ازلی و ابدی را که در آسمانها نشسته است و با صدای بلند و نیرومند سخن می‌گوید، ستایش کنید. | 33 |
To him that rideth upon the heavens of heavens, which were of old; lo, he doth send out his voice, and that a mighty voice.
| قدرت خدا را توصیف نمایید خدایی که شکوه و جلالش بر اسرائیل است و قوتش در آسمانها پابرجاست. | 34 |
Ascribe ye strength to God: his excellency is over Israel, and his strength is in the clouds.
| چه مَهیب است خداوند در مکان مقدّس خویش! خدای اسرائیل به قوم برگزیدهٔ خود قوت و عظمت می‌بخشد. خدا را شکر و سپاس باد! | 35 |
O God, thou art terrible out of thy holy places: the God of Israel is he that giveth strength and power to his people. Blessed be God.
