مزامیر 68

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، برخیز و دشمنانت را پراکنده ساز. بگذار آنانی که از تو نفرت دارند از حضور تو بگریزند.

For the chief musician; A psalm of David, a song. Let God arise; let his enemies be scattered; let those also who hate him flee before him.

2 چنانکه دود در برابر باد پراکنده می‌شود، همچنان تو ایشان را پراکنده ساز؛ همان‌گونه که موم در مقابل آتش گداخته می‌شود، همچنان بگذار گناهکاران در حضورت نابود شوند.

As smoke is driven away, so drive them away; as wax melts before the fire, so let the wicked perish in the presence of God.

3 اما نیکوکاران شادی کنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فریاد برآورند و خوش باشند.

But let the righteous be glad; let them exult before God; may they rejoice and be happy.

4 در وصف خدا سرود بخوانید. نام او را ستایش کنید. برای او که بر ابرها سوار است، راهی درست کنید. نام او یهوه است! در حضورش شادی کنید!

Sing to God! Sing praises to his name! Praise the one who rides through the plains of the Jordan River valley! Yahweh is his name! Rejoice before him!

5 خدایی که در خانهٔ مقدّس خود ساکن است، پدر یتیمان و دادرس بیوه‌زنان می‌باشد.

A father of the fatherless, a judge of the widows, is God in the holy place where he lives.

6 او بی‌کسان و آوارگان را در خانه‌ها ساکن می‌گرداند و اسیران را آزاد می‌سازد. اما یاغیان در زمین خشک و بی‌آب ساکن خواهند شد.

God puts the lonely into families; he brings out the prisoners with singing; but the rebellious live in a parched land.

7 ای خدای اسرائیل، وقتی تو قوم برگزیدهٔ خود را هدایت کردی و از میان بیابان عبور نمودی،

God, when you went out before your people, when you marched through the wilderness, (Selah)

8 زمین تکان خورد و آسمان بارید و کوه سینا از ترس حضور تو به لرزه افتاد.

The earth trembled; the heavens also dropped rain in God's presence, in the presence of God when he came to Sinai, in the presence of God, the God of Israel.

9 ای خدا، تو نعمتها بارانیدی و قوم برگزیدهٔ خود را که خسته و ناتوان بودند، نیرو و توان بخشیدی.

You, God, sent a plentiful rain; you strengthened your inheritance when it was weary.

10 جماعت تو در زمین موعود ساکن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نیازمندان را برآوردی.

Your people lived in it; You, God, gave from your goodness to the poor.

11 خداوند کلام را اعلام کرد و کسانی که آن را بشارت دادند عدهٔ بی‌شماری بودند؛ کلام او این است:

The Lord gave the orders, and those who announced them were a great army.

12 «پادشاهان و سپاهیانشان بشتاب می‌گریزند! زنانی که در خانه هستند غنایم جنگی را بین خود قسمت می‌کنند.

Kings of armies flee, they flee, and the women waiting at home divide the plunder:

13 آنها اگرچه روزی فقیر و بینوا بودند، اما اینک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند کبوتری که بالهایش نقره‌ای و پرهایش طلایی است با زر و زیور آراسته‌اند.»

doves covered with silver with wings of yellow gold. When some of you people stayed among the sheepfolds, why did you do this?

14 خدای قادر مطلق پادشاهانی را که دشمن اسرائیل بودند مانند دانه‌های برف که در جنگلهای کوه صلمون آب می‌شود، پراکنده و محو ساخت.

The Almighty scattered kings there, it was as when it snowed on Mount Zalmon.

15 ای کوههای عظیم باشان، ای سلسله جبال بزرگ که قله‌های بلند دارید،

A mighty mountain is the hill country of Bashan; a high mountain is the hill country of Bashan.

16 چرا با حسرت به این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است نگاه می‌کنید؟ به یقین خداوند تا به ابد در آن ساکن خواهد بود.

Why do you look in envy, you high hill country, at the mountain which God desires for the place he will live? Indeed, Yahweh will live in it forever.

17 خداوند در میان هزاران هزار ارابه از کوه سینا به خانهٔ مقدّس خویش که در کوه صهیون است، رفته است.

The chariots of God are twenty thousand, thousands upon thousands; the Lord is among them in the holy place, as at Sinai.

18 آن هنگام که به برترین مکان بالا رفتی، بسیاری را به اسارت بردی و هدایا از آدمیان گرفتی، حتی از کسانی که زمانی یاغی بوده‌اند. اکنون خداوند در میان ما ساکن خواهد شد.

You have ascended on high; you have led away captives; you have received gifts from among men, even from those who fought against you, so that you, Yahweh God, might live there.

19 شکر و سپاس بر خداوندی که هر روز بارهای ما را متحمل می‌شود و خدایی که نجات ماست.

Blessed be the Lord, who daily bears our burdens, the God who is our salvation. (Selah)

20 خدای ما نجا‌ت‌دهندۀ ماست و ما را از مرگ می‌رهاند.

Our God is a God who saves; Yahweh the Lord is the one who is able to rescue us from death.

21 خدا سر دشمنانش را که در گناه زندگی می‌کنند، خرد خواهد کرد.

But God will strike through the heads of his enemies, through the hairy scalps of those who walk in offenses against him.

22 خداوند می‌فرماید: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دریا باز خواهم آورد

The Lord said, “I will bring my enemies back from Bashan; I will bring them back from the depths of the sea

23 تا در میان خون ریخته شدهٔ آنان راه بروید و سگها خون ایشان را بخورند.»

so that you may crush your enemies, dipping your foot in blood, and so that the tongues of your dogs may have their share from your enemies.”

24 ای خدایی که پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حرکت پیروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدّست دیده‌اند.

They have seen your processions, God, the processions of my God, my King, into the holy place.

25 سرایندگان در پیش و نوازندگان در عقب و دوشیزگان در وسط آنان دف‌زنان حرکت می‌کنند.

The singers went first, the minstrels followed after, and in the middle were the unmarried girls playing tambourines.

26 همهٔ مردم اسرائیل خدا را حمد گویند. ای فرزندان یعقوب، خداوند را ستایش کنید.

Bless God in the assemblies; praise Yahweh, you who are from the fountain of Israel.

27 قبیلهٔ کوچک بنیامین پیشاپیش ستایش‌کنندگان خدا در حرکت است؛ بعد از او رهبران قبیلهٔ یهودا با دسته‌های خود، سپس بزرگان قبیلهٔ زبولون و نفتالی حرکت می‌کنند.

There is first Benjamin, the smallest tribe, then the leaders of Judah and their multitudes, the leaders of Zebulun and the leaders of Naphtali.

28 ای خدا، نیروی خود را برای ما به کار ببر، همان‌گونه که در گذشته این کار را کردی.

Your God, Israel, has decreed your strength; reveal to us your power, God, as you have revealed it in times past.

29 به احترام خانهٔ تو در اورشلیم، پادشاهان هدایا نزد تو خواهند آورد.

Reveal your power to us from your temple at Jerusalem, where kings bring gifts to you.

30 مصر، آن حیوان وحشی را که در میان نیزارها ساکن است، توبیخ نما. قومهای جهان را که همچون رمه‌های گاو و گوساله هستند، سرزنش کن تا به فرمان تو گردن نهند و نقره‌های خود را به تو تقدیم کنند. اقوامی را که جنگ را دوست می‌دارند، پراکنده ساز.

Shout in battle against the wild beasts in the reeds, against the peoples, that multitude of bulls and calves. Humiliate them and make them bring you gifts; scatter the peoples who love to wage war.

31 مصر هدایا به دست سفیران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد کرد.

Princes will come out of Egypt; Cush will hurry to reach out with her hands to God.

32 ای ممالک جهان، برای خدا سرود بخوانید؛ خداوند را با سرودها بستایید.

Sing to God, you kingdoms of the earth; (Selah) Sing praises to Yahweh.

33 خدای ازلی و ابدی را که در آسمانها نشسته است و با صدای بلند و نیرومند سخن می‌گوید، ستایش کنید.

To him who rides on the heaven of heavens, which exist from ancient times; see, he lifts up his voice with power.

34 قدرت خدا را توصیف نمایید خدایی که شکوه و جلالش بر اسرائیل است و قوتش در آسمانها پابرجاست.

Ascribe strength to God; his majesty is over Israel, and his strength is in the skies.

35 چه مَهیب است خداوند در مکان مقدّس خویش! خدای اسرائیل به قوم برگزیدهٔ خود قوت و عظمت می‌بخشد. خدا را شکر و سپاس باد!

God, you are fearsome in your holy place; the God of Israel—he gives strength and power to his people. Blessed be God.