مزامیر 68

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، برخیز و دشمنانت را پراکنده ساز. بگذار آنانی که از تو نفرت دارند از حضور تو بگریزند.

For the leader. Of David. A psalm. A song. God arises, his enemies scatter: they who hate him flee before him.

2 چنانکه دود در برابر باد پراکنده می‌شود، همچنان تو ایشان را پراکنده ساز؛ همان‌گونه که موم در مقابل آتش گداخته می‌شود، همچنان بگذار گناهکاران در حضورت نابود شوند.

As smoke before wind is driven, as wax melts before fire, so before God vanish the wicked.

3 اما نیکوکاران شادی کنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فریاد برآورند و خوش باشند.

But the righteous rejoice in God’s presence, they exult with exceeding joy.

4 در وصف خدا سرود بخوانید. نام او را ستایش کنید. برای او که بر ابرها سوار است، راهی درست کنید. نام او یهوه است! در حضورش شادی کنید!

Sing to God, make music to his name, his name is the Lord, praise him who rides on the clouds, and exult in his presence.

5 خدایی که در خانهٔ مقدّس خود ساکن است، پدر یتیمان و دادرس بیوه‌زنان می‌باشد.

Father of orphans, defender of widows, is God in his holy abode.

6 او بی‌کسان و آوارگان را در خانه‌ها ساکن می‌گرداند و اسیران را آزاد می‌سازد. اما یاغیان در زمین خشک و بی‌آب ساکن خواهند شد.

God brings home the lonely, he leads forth the prisoner to comfort, so that none but the rebel lives cheerless.

7 ای خدای اسرائیل، وقتی تو قوم برگزیدهٔ خود را هدایت کردی و از میان بیابان عبور نمودی،

God, when you went in front of your people in your march through the desert, (Selah)

8 زمین تکان خورد و آسمان بارید و کوه سینا از ترس حضور تو به لرزه افتاد.

earth shook, the heavens poured rain at the presence of God, Sinai’s God at the presence of God, Israel’s God.

9 ای خدا، تو نعمتها بارانیدی و قوم برگزیدهٔ خود را که خسته و ناتوان بودند، نیرو و توان بخشیدی.

Rain in abundance, God, you did sprinkle, restoring the languishing land of your heritage.

10 جماعت تو در زمین موعود ساکن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نیازمندان را برآوردی.

A dwelling therein your people found: in your goodness, O God, you did care for the poor.

11 خداوند کلام را اعلام کرد و کسانی که آن را بشارت دادند عدهٔ بی‌شماری بودند؛ کلام او این است:

The Lord spoke the glad tidings of victory, a great army of women proclaim it:

12 «پادشاهان و سپاهیانشان بشتاب می‌گریزند! زنانی که در خانه هستند غنایم جنگی را بین خود قسمت می‌کنند.

‘Kings of armies they flee, they flee, and the housewife divides the spoil:

13 آنها اگرچه روزی فقیر و بینوا بودند، اما اینک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند کبوتری که بالهایش نقره‌ای و پرهایش طلایی است با زر و زیور آراسته‌اند.»

dove’s wings covered with silver and pinions with shimmer of gold,

14 خدای قادر مطلق پادشاهانی را که دشمن اسرائیل بودند مانند دانه‌های برف که در جنگلهای کوه صلمون آب می‌شود، پراکنده و محو ساخت.

set with stones, like snow upon Zalmon.’

15 ای کوههای عظیم باشان، ای سلسله جبال بزرگ که قله‌های بلند دارید،

A mountain of God is the mountain of Bashan, a mountain of peaks is the mountain of Bashan.

16 چرا با حسرت به این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است نگاه می‌کنید؟ به یقین خداوند تا به ابد در آن ساکن خواهد بود.

You high-peaked mountains, why look you askance at the mountain which God has desired for his home whereon the Lord will live forever?

17 خداوند در میان هزاران هزار ارابه از کوه سینا به خانهٔ مقدّس خویش که در کوه صهیون است، رفته است.

The chariots of God are twice ten thousand: the Lord came from Sinai, his holy place.

18 آن هنگام که به برترین مکان بالا رفتی، بسیاری را به اسارت بردی و هدایا از آدمیان گرفتی، حتی از کسانی که زمانی یاغی بوده‌اند. اکنون خداوند در میان ما ساکن خواهد شد.

You did mount the height with trains of your captives, and gifts that you had received from the people. The rebels shall live with the Lord God.

19 شکر و سپاس بر خداوندی که هر روز بارهای ما را متحمل می‌شود و خدایی که نجات ماست.

Blest be the Lord who sustains us daily, the God who is also our saviour. (Selah)

20 خدای ما نجا‌ت‌دهندۀ ماست و ما را از مرگ می‌رهاند.

Our God is a God who is saviour. The ways of escape from death are known to the Lord God.

21 خدا سر دشمنانش را که در گناه زندگی می‌کنند، خرد خواهد کرد.

Yes, God will shatter the head of his foes the rough scalp of those who strut on in their sins.

22 خداوند می‌فرماید: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دریا باز خواهم آورد

The Lord said: ‘I will bring you home from Bashan, home from the depths of the sea,

23 تا در میان خون ریخته شدهٔ آنان راه بروید و سگها خون ایشان را بخورند.»

that your feet you may bathe in blood, and your dogs lick their share of the foe.’

24 ای خدایی که پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حرکت پیروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدّست دیده‌اند.

In the temple appear God’s triumphal processions, processions in praise of my king and my God,

25 سرایندگان در پیش و نوازندگان در عقب و دوشیزگان در وسط آنان دف‌زنان حرکت می‌کنند.

with singers in front, and minstrels behind, and maidens with timbrels between them, singing,

26 همهٔ مردم اسرائیل خدا را حمد گویند. ای فرزندان یعقوب، خداوند را ستایش کنید.

‘You of the well-spring of Israel, bless the Lord God in the dance.’

27 قبیلهٔ کوچک بنیامین پیشاپیش ستایش‌کنندگان خدا در حرکت است؛ بعد از او رهبران قبیلهٔ یهودا با دسته‌های خود، سپس بزرگان قبیلهٔ زبولون و نفتالی حرکت می‌کنند.

There, in front, is Benjamin the little, the princes of Judah beside them, the princes of Zebulon, princes of Naphtali.

28 ای خدا، نیروی خود را برای ما به کار ببر، همان‌گونه که در گذشته این کار را کردی.

God, show your strength, your godlike might, as you did in the past,

29 به احترام خانهٔ تو در اورشلیم، پادشاهان هدایا نزد تو خواهند آورد.

from your temple that crowns Jerusalem. Kings shall bring tribute to you.

30 مصر، آن حیوان وحشی را که در میان نیزارها ساکن است، توبیخ نما. قومهای جهان را که همچون رمه‌های گاو و گوساله هستند، سرزنش کن تا به فرمان تو گردن نهند و نقره‌های خود را به تو تقدیم کنند. اقوامی را که جنگ را دوست می‌دارند، پراکنده ساز.

Rebuke the beast of the reed, the herd of bulls, with the calves of the peoples. Trample down the lovers of lies. Scatter the nations whose joy is in war.

31 مصر هدایا به دست سفیران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد کرد.

May they come from Egypt with gifts of oil, Ethiopia haste with full hands to God.

32 ای ممالک جهان، برای خدا سرود بخوانید؛ خداوند را با سرودها بستایید.

Sing to God, O you kingdoms of earth, make melody to the Lord. (Selah)

33 خدای ازلی و ابدی را که در آسمانها نشسته است و با صدای بلند و نیرومند سخن می‌گوید، ستایش کنید.

Praise him who rides on the ancient heavens. See! He utters his voice, his mighty voice.

34 قدرت خدا را توصیف نمایید خدایی که شکوه و جلالش بر اسرائیل است و قوتش در آسمانها پابرجاست.

Ascribe strength to the God over Israel, whose strength and majesty live in the skies.

35 چه مَهیب است خداوند در مکان مقدّس خویش! خدای اسرائیل به قوم برگزیدهٔ خود قوت و عظمت می‌بخشد. خدا را شکر و سپاس باد!

Awe-inspiring is God in his holy place, it is Israel’s God who gives strength and might to his people. Blessed be God.