مزامیر 67

1 برای رهبر سرایندگان: با همراهی سازهای زهی. مزمور. سرود. خدایا، بر ما رحم کن و ما را برکت ده و نور روی خود را بر ما بتابان،

For the end, a Psalm of David among the Hymns. God be merciful to us, and bless us; [and] cause his face to shine upon us. (Pause)

2 تا به‌وسیلۀ ما ارادهٔ تو در جهان شناخته شود و خبر خوش نجات تو به همهٔ مردم روی زمین برسد.

That [men] may know your way on the earth, your salvation among all nations.

3 خدایا، باشد که همهٔ مردم تو را ستایش کنند؛ باشد که همهٔ قومها تو را سپاس گویند!

Let the nations, O God, give thanks to you; let all the nations give thanks to you.

4 همهٔ قومها شاد شده، سرود خواهند خواند، زیرا تو از روی عدل و انصاف مردم را داوری می‌کنی و آنها را هدایت می‌نمایی.

Let the nations rejoice and exult, for you shall judge the peoples in equity, and shall guide the nations on the earth. (Pause)

5 خدایا، باشد که همهٔ مردم تو را ستایش کنند؛ باشد که همهٔ قومها تو را سپاس گویند!

Let the peoples, O God, give thanks to you; let all the peoples give thanks to you.

6 آنگاه زمین محصول خود را تولید خواهد کرد و تو ما را برکت خواهی داد.

The earth has yielded her fruit; let God, our God bless us.

7 بله، تو ما را برکت خواهی داد و همهٔ مردم جهان به تو احترام خواهند گذاشت.

Let God bless us; and let all the ends of the earth fear him.