مزامیر 66

1 برای رهبر سرایندگان. سرود. مزمور. ای همهٔ مردم روی زمین، برای خدا فریاد شادی سر دهید!

Dem Musikmeister. Ein Lied. Ein Psalm. Jauchzet Gott, alle Lande!

2 نام پرشکوه او را با سرود بستایید و عظمت او را بیان کنید!

Singt von der Herrlichkeit seines Namens, macht seinen Lobpreis herrlich.

3 به خدا بگویید: «چه حیرت‌انگیز است کارهای تو! قدرت تو دشمنانت را از پای در خواهد آورد.

Sprecht zu Gott: “Wie furchtbar ist dein Thun! Ob der Größe deiner Macht heucheln dir deine Feinde.

4 تمامی مردم روی زمین تو را پرستش خواهند کرد، تو را خواهند ستود و به نام تو سرود خواهند خواند.»

Alle Lande müssen sich vor dir niederwerfen und dir lobsingen, von deinem Namen lobsingen.” (Sela)

5 بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید؛ ببینید چه کارهای شگفت‌انگیزی برای انسانها انجام داده است.

Geht hin und seht die Thaten Gottes, der furchtbar ist mit seinem Thun über den Menschenkindern.

6 او دریا را به خشکی تبدیل کرد و اجداد ما با پای پیاده از میان آن عبور نمودند. ایشان به سبب این کار خدا شادیها کردند.

Er verwandelte das Meer in trockenes Land, zu Fuße gingen sie im Strom hinüber: daselbst freuten wir uns über ihn!

7 خداوند تا ابد با قدرت حکمرانی می‌کند و رفتار همهٔ قومها را زیر نظر دارد. پس ای مردم سرکش، بر ضد او قیام نکنید.

Er herrscht in Ewigkeit durch seine Stärke; seine Augen spähen auf die Völker: die Widerspenstigen dürfen sich nicht erheben. (Sela)

8 ای قومها، خدای ما را ستایش کنید! بگذارید آواز ستایش شما شنیده شود.

Preist, ihr Völker, unsern Gott und laßt seinen Ruhm laut erschallen,

9 او زندگی ما را از خطر می‌رهاند و نمی‌گذارد پاهایمان بلغزد.

der unserer Seele Leben verlieh und unsern Fuß nicht wanken ließ!

10 ای خدا، تو ما را امتحان کرده‌ای؛ مانند نقره‌ای که در کوره می‌گذارند تا پاک شود، ما را پاک نموده‌ای.

Denn du hast uns geprüft, o Gott, hast uns geläutert, wie man Silber läutert,

11 ما را در دام گرفتار ساختی و بارهای سنگین بر دوش ما نهادی.

hast uns ins Netz gebracht, hast drückende Last auf unsere Hüften gelegt.

12 دشمنان ما را بر ما مسلط گرداندی و گذاشتی از آب و آتش عبور کنیم، اما سرانجام ما را به مکانی آوردی که در آن وفور نعمت است.

Du hast Menschen über unser Haupt dahinfahren lassen, ins Feuer und ins Wasser sind wir gekommen, aber du hast uns herausgeführt ins Weite.

13 قربانیهای سوختنی به خانهٔ تو خواهم آورد تا نذرهای خود را ادا نمایم.

Ich will mit Brandopfern zu deinem Tempel kommen, will dir meine Gelübde bezahlen,

14 بله، هنگامی که در زحمت بودم نذر کردم و اینک آن را ادا خواهم کرد.

zu denen sich meine Lippen aufgethan, und die mein Mund in meiner Not geredet hat.

15 گوسفند قربانی خواهم کرد و گوساله و بز تقدیم خواهم نمود و آنها را بر مذبح خواهم سوزاند تا بوی خوب آنها به سوی تو زبانه کشد.

Brandopfer von fetten Schafen will ich dir darbringen samt dem Opferduft von Widdern, will Rinder samt Böcken opfern. (Sela)

16 ای همهٔ خداترسان، بیایید و بشنوید تا به شما بگویم که خداوند برای من چه کرده است.

Kommt, hört zu, ihr Gottesfürchtigen alle, daß ich erzähle, was er meiner Seele gethan hat!

17 فریاد برآوردم و از او کمک خواستم و او را ستایش نمودم.

Zu ihm rief ich mit meinem Munde, und Lobpreis war auf meiner Zunge.

18 اگر گناه را در دل خود نگه می‌داشتم، خداوند دعایم را نمی‌شنید.

Hätte ich Frevel vorgehabt in meinem Sinne, so würde mich der Herr nicht hören.

19 اما او به دعای من توجه نموده و آن را مستجاب کرده است!

Aber Gott hat gehört, hat auf mein lautes Beten geachtet.

20 سپاس بر خدایی که دعای مرا بی‌جواب نگذاشته و محبت خود را از من دریغ نکرده است.

Gepriesen sei Gott, der mein Gebet nicht abwies und mir seine Gnade nicht entzog.