< مزامیر 66 >

برای رهبر سرایندگان. سرود. مزمور. ای همهٔ مردم روی زمین، برای خدا فریاد شادی سر دهید! 1
For the leader. A song. A psalm. Shout to God, all the earth,
نام پرشکوه او را با سرود بستایید و عظمت او را بیان کنید! 2
sing praise to his glorious name, sing his glorious praise.
به خدا بگویید: «چه حیرت‌انگیز است کارهای تو! قدرت تو دشمنانت را از پای در خواهد آورد. 3
Say to God, ‘How dread are your works, so great is your might that your enemies cringe to you.
تمامی مردم روی زمین تو را پرستش خواهند کرد، تو را خواهند ستود و به نام تو سرود خواهند خواند.» 4
All the earth does homage to you, singing praises to you, singing praise to your name.’ (Selah)
بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید؛ ببینید چه کارهای شگفت‌انگیزی برای انسانها انجام داده است. 5
Come and see what God has done, awe-inspiring is he in his works among people.
او دریا را به خشکی تبدیل کرد و اجداد ما با پای پیاده از میان آن عبور نمودند. ایشان به سبب این کار خدا شادیها کردند. 6
He turns the sea into dry land, and people cross the river on foot. Let us therefore rejoice in him,
خداوند تا ابد با قدرت حکمرانی می‌کند و رفتار همهٔ قومها را زیر نظر دارد. پس ای مردم سرکش، بر ضد او قیام نکنید. 7
the mighty Ruler eternal, whose eyes keep watch on the nations, that no rebel lift up his head. (Selah)
ای قومها، خدای ما را ستایش کنید! بگذارید آواز ستایش شما شنیده شود. 8
O bless our God, you peoples; sound aloud his praise,
او زندگی ما را از خطر می‌رهاند و نمی‌گذارد پاهایمان بلغزد. 9
who keeps us in life, and keeps our feet from slipping.
ای خدا، تو ما را امتحان کرده‌ای؛ مانند نقره‌ای که در کوره می‌گذارند تا پاک شود، ما را پاک نموده‌ای. 10
For you, God, have tested us, have tried us, as silver is tried.
ما را در دام گرفتار ساختی و بارهای سنگین بر دوش ما نهادی. 11
You did bring us into prison, and put chains upon us,
دشمنان ما را بر ما مسلط گرداندی و گذاشتی از آب و آتش عبور کنیم، اما سرانجام ما را به مکانی آوردی که در آن وفور نعمت است. 12
you did let people ride over our head. We went through fire and through water, but you led us out to a spacious place.
قربانیهای سوختنی به خانهٔ تو خواهم آورد تا نذرهای خود را ادا نمایم. 13
I will enter your house with burnt-offerings, I will pay to you my vows,
بله، هنگامی که در زحمت بودم نذر کردم و اینک آن را ادا خواهم کرد. 14
which my open lips have uttered, arid my mouth has declared in my straits.
گوسفند قربانی خواهم کرد و گوساله و بز تقدیم خواهم نمود و آنها را بر مذبح خواهم سوزاند تا بوی خوب آنها به سوی تو زبانه کشد. 15
I will offer you offerings of fatlings, with the odour of burning rams, I will sacrifice bullocks with goats. (Selah)
ای همهٔ خداترسان، بیایید و بشنوید تا به شما بگویم که خداوند برای من چه کرده است. 16
Come and hear my story all who fear God – of what he has done for me.
فریاد برآوردم و از او کمک خواستم و او را ستایش نمودم. 17
For my mouth had no sooner invoked him than his praise was under my tongue.
اگر گناه را در دل خود نگه می‌داشتم، خداوند دعایم را نمی‌شنید. 18
Had I cherished sin in my heart, the Lord would never have listened.
اما او به دعای من توجه نموده و آن را مستجاب کرده است! 19
But assuredly God has listened, and attended to my loud prayer.
سپاس بر خدایی که دعای مرا بی‌جواب نگذاشته و محبت خود را از من دریغ نکرده است. 20
Blessed be God, who turned not aside my prayer, nor withdrew his kindness from me.

< مزامیر 66 >