مزامیر 65

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، شایسته است که تو را در صهیون ستایش کنیم و آنچه را که نذر کرده‌ایم ادا نماییم،

Nǝƣmiqilǝrning bexiƣa tapxurulup oⱪulsun dǝp, Dawut yazƣan küy-nahxa: — Zionda, mǝdⱨiyǝ süküt iqidǝ Seni kütidu, i Huda; Sanga ⱪilƣan wǝdǝ ǝmǝlgǝ axurulidu.

2 زیرا تو خدایی هستی که دعا می‌شنوی! همهٔ مردم به سبب گناهانشان نزد تو خواهند آمد.

I, dua Angliƣuqi, Sening aldingƣa barliⱪ ǝt igiliri kelidu.

3 گناهان ما بر ما سنگینی می‌کنند، اما تو آنها را خواهی بخشید.

Gunaⱨliⱪ ixlar, asiyliⱪlirimiz, [Kǝlkün basⱪandǝk] mǝndin ƣalip kelidu; Lekin Sǝn ularni yepip kǝqürüm ⱪilisǝn;

4 خوشا به حال کسی که تو او را برگزیده‌ای تا بیاید و در خیمهٔ مقدّس تو ساکن شود! ما از همهٔ نیکویی‌های خانهٔ مقدّس تو برخوردار خواهیم شد.

Sǝn tallap Ɵzünggǝ yeⱪinlaxturƣan kixi nemidegǝn bǝhtlik! U ⱨoyliliringda makanlixidu; Bizlǝr Sening makaningning, yǝni muⱪǝddǝs ibadǝthanangning bǝrikitidin ⱪanaǝt tapimiz;

5 ای خدایی که رهانندهٔ ما هستی، تو با کارهای عادلانه و شگفت‌انگیز خود پاسخ ما را می‌دهی. تو امید و پشتیبان همهٔ مردم در سراسر جهان هستی.

Sǝn ⱨǝⱪⱪaniyliⱪni namayan ⱪilidiƣan karamǝt wǝ dǝⱨxǝt ixlar bilǝn bizgǝ jawab, I nijatliⱪimiz bolƣan Huda, Pütkül yǝr-dengizlarning qǝt-qǝtliridikilǝrgiqǝ tayanqi Bolƣuqi!

6 کوهها را در جای خود محکم ساختی و قدرت مهیب خود را نشان دادی.

Beling ⱪudrǝt bilǝn baƣlanƣan bolup, Küqüng bilǝn taƣlarni bǝrpa ⱪilƣansǝn;

7 همان‌گونه که تلاطم دریا و غرش امواج را آرام می‌سازی، شورش مردم را نیز خاموش می‌کنی.

Dengizlarning ɵrkǝxligǝn xawⱪunlirini, Dolⱪunlarning xawⱪunlirini, Ⱨǝmdǝ ǝllǝrning quⱪanlirini tinjitⱪuqisǝn!

8 ساکنان زمین از کارهای شگفت‌انگیز تو حیرانند. فریاد شادی مردم به سبب کارهای تو از یک سوی زمین تا سوی دیگر طنین‌انداز است!

Jaⱨanning qǝt-qǝtliridǝ turuwatⱪanlar karamǝtliringdin ⱪorⱪidu; Sǝn künqiⱪixtikilǝrni, künpetixtikilǝrni xadlandurisǝn;

9 تو زمین را سیراب می‌سازی و آن را حاصلخیز می‌گردانی. با رودخانه‌های پر از آب، زمین را برای انسان بارور می‌سازی تا از محصولاتش استفاده کند.

Yǝr yüzining [ƣemini yǝp] yoⱪlap kelip, uni suƣirisǝn, Uni tolimu munbǝtlǝxtürisǝn. Hudaning dǝrya-eriⱪliri suƣa tolƣandur; Xundaⱪ ⱪilip sularni tǝyyarlap, Kixilǝrni axliⱪ bilǝn tǝminlǝysǝn.

10 شیارهای زمین را سیراب می‌کنی و بلندیهایش را هموار می‌سازی. باران بر زمین می‌بارانی تا نباتات برویند.

Terilƣu etizlarning qɵnǝklirini suƣa ⱪandurisǝn, Ⱪirlirini taraxlaysǝn, Tupraⱪni mol yeƣinlar bilǝn yumxitisǝn; Uningda üngǝnlǝrni bǝrikǝtlǝysǝn.

11 با برکات خود زمین را می‌آرایی؛ جهان از نعمتهای تو لبریز است.

Sǝn nemǝtliringni yilning ⱨosuliƣa taj ⱪilip ⱪoxup berisǝn; Ⱪǝdǝmliringdin bayaxatliⱪ ⱨǝryanƣa tamidu;

12 چراگاههای صحرا سرسبز می‌شوند و تپه‌ها شادمانه شکوفا می‌شوند.

Daladiki yaylaⱪlarƣimu tamidu; Taƣ-dawanlar xat-horamliⱪni ɵzlirigǝ bǝlwaƣ ⱪilidu;

13 چمنزارها پر از گله‌های گاو و گوسفند هستند؛ وادیها لبریز از غله می‌باشند؛ همه از خوشی بانگ شادی برمی‌آورند و سرود می‌خوانند!

Kɵklǝmlǝr ⱪoy padiliri bilǝn kiyingǝn, Jilƣilar maysilarƣa ⱪaplinidu; Ular huxalliⱪ bilǝn tǝntǝnǝ ⱪilidu, Bǝrⱨǝⱪ, ular nahxilarni yangritixidu!