مزامیر 65

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، شایسته است که تو را در صهیون ستایش کنیم و آنچه را که نذر کرده‌ایم ادا نماییم،

Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй-нахша: — Зионда, мәдһийә сүкүт ичидә Сени күтиду, и Худа; Саңа қилған вәдә әмәлгә ашурулиду.

2 زیرا تو خدایی هستی که دعا می‌شنوی! همهٔ مردم به سبب گناهانشان نزد تو خواهند آمد.

И, дуа Аңлиғучи, Сениң алдиңға барлиқ әт егилири келиду.

3 گناهان ما بر ما سنگینی می‌کنند، اما تو آنها را خواهی بخشید.

Гуналиқ ишлар, асийлиқлиримиз, [Кәлкүн басқандәк] мәндин ғалип келиду; Лекин Сән уларни йепип кәчүрүм қилисән;

4 خوشا به حال کسی که تو او را برگزیده‌ای تا بیاید و در خیمهٔ مقدّس تو ساکن شود! ما از همهٔ نیکویی‌های خانهٔ مقدّس تو برخوردار خواهیم شد.

Сән таллап Өзүңгә йеқинлаштурған киши немидегән бәхитлик! У һойлилириңда маканлишиду; Бизләр Сениң маканиңниң, йәни муқәддәс ибадәтханаңниң бәрикитидин қанаәт тапимиз;

5 ای خدایی که رهانندهٔ ما هستی، تو با کارهای عادلانه و شگفت‌انگیز خود پاسخ ما را می‌دهی. تو امید و پشتیبان همهٔ مردم در سراسر جهان هستی.

Сән һәққанийлиқни намайән қилидиған карамәт вә дәһшәт ишлар билән бизгә җавап, И ниҗатлиғимиз болған Худа, Пүткүл йәр-деңизларниң чәт-чәтлиридикиләргичә таянчи Болғучи!

6 کوهها را در جای خود محکم ساختی و قدرت مهیب خود را نشان دادی.

Белиң қудрәт билән бағланған болуп, Күчүң билән тағларни бәрпа қилғансән;

7 همان‌گونه که تلاطم دریا و غرش امواج را آرام می‌سازی، شورش مردم را نیز خاموش می‌کنی.

Деңизларниң өркәшлигән шавқунлирини, Долқунларниң шавқунлирини, Һәмдә әлләрниң чуқанлирини тинҗитқучисән!

8 ساکنان زمین از کارهای شگفت‌انگیز تو حیرانند. فریاد شادی مردم به سبب کارهای تو از یک سوی زمین تا سوی دیگر طنین‌انداز است!

Җаһанниң чәт-чәтлиридә туруватқанлар карамәтлириңдин қорқиду; Сән күнчиқиштикиләрни, күнпетиштикиләрни шатландурисән;

9 تو زمین را سیراب می‌سازی و آن را حاصلخیز می‌گردانی. با رودخانه‌های پر از آب، زمین را برای انسان بارور می‌سازی تا از محصولاتش استفاده کند.

Йәр йүзиниң [ғемини йәп] йоқлап келип, уни суғирисән, Уни толиму мунбәтләштүрисән. Худаниң дәрия-ериқлири суға толғандур; Шундақ қилип суларни тәйярлап, Кишиләрни ашлиқ билән тәминләйсән.

10 شیارهای زمین را سیراب می‌کنی و بلندیهایش را هموار می‌سازی. باران بر زمین می‌بارانی تا نباتات برویند.

Терилғу етизларниң чөнәклирини суға қандурисән, Қирлирини тарашлайсән, Тупрақни мол йеғинлар билән юмшитисән; Униңда үнгәнләрни бәрикәтләйсән.

11 با برکات خود زمین را می‌آرایی؛ جهان از نعمتهای تو لبریز است.

Сән немәтлириңни жилниң һосулиға таҗ қилип қошуп берисән; Қәдәмлириңдин баяшатлиқ һәрянға тамиду;

12 چراگاههای صحرا سرسبز می‌شوند و تپه‌ها شادمانه شکوفا می‌شوند.

Даладики яйлақларғиму тамиду; Тағ-даванлар шат-хорамлиқни өзлиригә бәлвағ қилиду;

13 چمنزارها پر از گله‌های گاو و گوسفند هستند؛ وادیها لبریز از غله می‌باشند؛ همه از خوشی بانگ شادی برمی‌آورند و سرود می‌خوانند!

Көкләмләр қой падилири билән кийингән, Җилғилар майсиларға қаплиниду; Улар хошаллиқ билән тәнтәнә қилиду, Бәрһәқ, улар нахшиларни яңритишиду!