مزامیر 65
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، شایسته است که تو را در صهیون ستایش کنیم و آنچه را که نذر کرده‌ایم ادا نماییم، | 1 |
To the chief music-maker. A Psalm. Of David. A Song. It is right for you, O God, to have praise in Zion: to you let the offering be made.
| زیرا تو خدایی هستی که دعا می‌شنوی! همهٔ مردم به سبب گناهانشان نزد تو خواهند آمد. | 2 |
To you, O hearer of prayer, let the words of all flesh come.
| گناهان ما بر ما سنگینی می‌کنند، اما تو آنها را خواهی بخشید. | 3 |
Evils have overcome us: but as for our sins, you will take them away.
| خوشا به حال کسی که تو او را برگزیده‌ای تا بیاید و در خیمهٔ مقدّس تو ساکن شود! ما از همهٔ نیکویی‌های خانهٔ مقدّس تو برخوردار خواهیم شد. | 4 |
Happy is the man of your selection, to whom you give a resting-place in your house; we will be full of the good things out of your holy place.
| ای خدایی که رهانندهٔ ما هستی، تو با کارهای عادلانه و شگفت‌انگیز خود پاسخ ما را می‌دهی. تو امید و پشتیبان همهٔ مردم در سراسر جهان هستی. | 5 |
You will give us an answer in righteousness by great acts of power, O God of our salvation; you who are the hope of all the ends of the earth, and of the far-off lands of the sea;
| کوهها را در جای خود محکم ساختی و قدرت مهیب خود را نشان دادی. | 6 |
The God by whose strength the mountains are fixed; who is robed with power:
| همان‌گونه که تلاطم دریا و غرش امواج را آرام می‌سازی، شورش مردم را نیز خاموش می‌کنی. | 7 |
Who makes the loud voice of the sea quiet, and puts an end to the sound of its waves.
| ساکنان زمین از کارهای شگفت‌انگیز تو حیرانند. فریاد شادی مردم به سبب کارهای تو از یک سوی زمین تا سوی دیگر طنین‌انداز است! | 8 |
Those in the farthest parts of the earth have fear when they see your signs: the outgoings of the morning and evening are glad because of you.
| تو زمین را سیراب می‌سازی و آن را حاصلخیز می‌گردانی. با رودخانه‌های پر از آب، زمین را برای انسان بارور می‌سازی تا از محصولاتش استفاده کند. | 9 |
You have given your blessing to the earth, watering it and making it fertile; the river of God is full of water: and having made it ready, you give men grain.
| شیارهای زمین را سیراب می‌کنی و بلندیهایش را هموار می‌سازی. باران بر زمین می‌بارانی تا نباتات برویند. | 10 |
You make the ploughed lands full of water; you make smooth the slopes: you make the earth soft with showers, sending your blessing on its growth.
| با برکات خود زمین را می‌آرایی؛ جهان از نعمتهای تو لبریز است. | 11 |
The year is crowned with the good you give; life-giving rain is dropping from your footsteps,
| چراگاههای صحرا سرسبز می‌شوند و تپه‌ها شادمانه شکوفا می‌شوند. | 12 |
Falling on the grass of the waste land: and the little hills are glad on every side.
| چمنزارها پر از گله‌های گاو و گوسفند هستند؛ وادیها لبریز از غله می‌باشند؛ همه از خوشی بانگ شادی برمی‌آورند و سرود می‌خوانند! | 13 |
The grass-land is thick with flocks; the valleys are full of grain; they give glad cries and songs of joy.
