مزامیر 64

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا، به ناله‌های شِکوه‌آمیز من گوش فرا ده و جانم را از دست دشمنان حفظ فرما.

Psalmus David, in finem. Exaudi Deus orationem meam cum deprecor: a timore inimici eripe animam meam.

2 در مقابل توطئهٔ شریران که فتنه بر پا می‌کنند، از من محافظت کن.

Protexisti me a conventu malignantium: a multitudine operantium iniquitatem.

3 آنها زبان خود را همچون شمشیر، تیز کرده‌اند و به جای تیر و کمان با سخنان تلخ مجهز شده‌اند

Quia exacuerunt ut gladium linguas suas: intenderunt arcum rem amaram,

4 تا از کمینگاههای خود ناگهان به انسان بی‌گناه شبیخون زنند.

ut sagittent in occultis immaculatum.

5 آنها یکدیگر را در انجام دادن نقشه‌های شرورانهٔ خود تشویق می‌کنند. دربارهٔ اینکه کجا دامهای خود را کار بگذارند با هم مشورت می‌نمایند، و می‌گویند: «هیچ‌کس نمی‌تواند اینها را ببیند.»

Subito sagittabunt eum, et non timebunt: firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos: dixerunt: Quis videbit eos?

6 آنها نقشهٔ شوم طرح می‌کنند و می‌گویند: «نقشهٔ ما نقصی ندارد!» فکر و دل انسان چقدر حیله‌گر است!

Scrutati sunt iniquitates: defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum:

7 اما خدا این بدکاران را هدف تیرهایش قرار خواهد داد و آنها در یک چشم به هم زدن نقش زمین خواهند شد.

et exaltabitur Deus. Sagittae parvulorum factae sunt plagae eorum:

8 آری، آنها طعمهٔ سخنان زشت خود خواهند شد. کسانی که آنها را بینند با تمسخر سر خود را تکان خواهند داد.

et infirmatae sunt contra eos linguae eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos:

9 ایشان خواهند ترسید و دربارهٔ کارهای خدا تفکر خواهند نمود و آنها را برای دیگران تعریف خواهند کرد.

et timuit omnis homo. Et annunciaverunt opera Dei: et facta eius intellexerunt.

10 عادلان در خداوند شادی کنند و بر او توکل نمایند؛ همهٔ پاکدلان او را ستایش کنند!

Laetabitur iustus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.